Nazwisko mężczyzny (pan) - DUBRACKI |
---|
Mianownik (kto?) : Dubracki |
To jest Jan Dubracki. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubrackiego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dubrackiego. |
Celownik (komu?) : Dubrackiemu |
Janowi Dubrackiemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dubrackiego |
Nikt tam nie widział Jana Dubrackiego. |
Narzędnik (z kim?) : Dubrackim |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dubrackim. |
Miejscownik (o kim?) : Dubrackim |
Nie rozmawiamy o Janie Dubrackim. |
Wołacz (o!): Dubracki |
Mój drogi Janie Dubracki. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUBRACKINazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dubracki |
Autorką artykułu jest Ewa Dubracki. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubracki |
Udałem się po poradę do Ewy Dubracki. |
Celownik (komu?) : Dubracki |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dubracki. |
Biernik (kogo?) : Dubracki |
Wszyscy lubią Ewę Dubracki. |
Narzędnik (z kim?) : Dubracki |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dubracki. |
Miejscownik (o kim?) : Dubracki |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dubracki. |
Wołacz (o!): Dubracki |
Mylisz się Ewo Dubracki! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUBRACKIRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dubraccy, depr. Dubrackie |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dubraccy. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubrackich |
Sprawa Ewy i Jana Dubrackich nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dubrackim |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dubrackim. |
Biernik (kogo?) : Dubrackich |
Ewę i Jana Dubrackich uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dubrackimi |
Z Ewą i Janem Dubrackimi mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dubrackich |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dubrackich. |
Wołacz (o!): Dubraccy, depr. Dubrackie |
Ewo i Janie Dubraccy, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUBRACKINazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dubracki |
To są siostry Ewa i Magda Dubracki. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubracki |
Przed domem Ewy i Magdy Dubracki doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dubracki |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dubracki. |
Biernik (kogo?) : Dubracki |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dubracki. |
Narzędnik (z kim?) : Dubracki |
Wywiad z Ewą i Magdą Dubracki był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dubracki |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dubracki. |
Wołacz (o!): Dubracki |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dubracki! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUBRACKI
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DUBRACKI
Zobacz synonimy słowa DUBRACKI
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUBRACKI
Wybrane słowozużyćczasownik dokonanyodmiany:
zużywszy, zużyto, zużyłyśmy, zużyłyście, zużyłybyśmy, zużyłybyście, zużyłyby, zużyły, zużyłoby, zużyło, zużyłeś, ,...
eOdmiany.pl ©2024