Nazwisko mężczyzny (pan) - DUBRO |
---|
Mianownik (kto?) : Dubro |
To jest Jan Dubro. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubro, Dubra, Dubry, |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dubro. |
Celownik (komu?) : Dubro, Dubrowi, Dubrze, |
Janowi Dubro dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dubro, Dubra, Dubrę, |
Nikt tam nie widział Jana Dubro. |
Narzędnik (z kim?) : Dubro, Dubrem, Dubrą, |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dubro. |
Miejscownik (o kim?) : Dubro, Dubrze |
Nie rozmawiamy o Janie Dubro. |
Wołacz (o!): Dubro |
Mój drogi Janie Dubro. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUBRONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dubro |
Autorką artykułu jest Ewa Dubro. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubro |
Udałem się po poradę do Ewy Dubro. |
Celownik (komu?) : Dubro |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dubro. |
Biernik (kogo?) : Dubro |
Wszyscy lubią Ewę Dubro. |
Narzędnik (z kim?) : Dubro |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dubro. |
Miejscownik (o kim?) : Dubro |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dubro. |
Wołacz (o!): Dubro |
Mylisz się Ewo Dubro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUBRORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dubro, Dubrowie, depr. Dubro |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dubro. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubro, Dubrów |
Sprawa Ewy i Jana Dubro nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dubro, Dubrom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dubro. |
Biernik (kogo?) : Dubro, Dubrów |
Ewę i Jana Dubro uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dubro, Dubrami |
Z Ewą i Janem Dubro mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dubro, Dubrach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dubro. |
Wołacz (o!): Dubro, Dubrowie, depr. Dubro |
Ewo i Janie Dubro, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUBRONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dubro |
To są siostry Ewa i Magda Dubro. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubro |
Przed domem Ewy i Magdy Dubro doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dubro |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dubro. |
Biernik (kogo?) : Dubro |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dubro. |
Narzędnik (z kim?) : Dubro |
Wywiad z Ewą i Magdą Dubro był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dubro |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dubro. |
Wołacz (o!): Dubro |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dubro! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUBRO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUBRO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUBRO
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025