Odmiana nazwiska - DUBROWIŃSKA
Odmiana przez przypadki nazwiska DUBROWIŃSKA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUBROWIŃSKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubrowińska |
| To jest Jan Dubrowińska. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubrowiński |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dubrowiński. |
| Celownik (komu?) : Dubrowińsce |
| Janowi Dubrowińsce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dubrowińskę |
| Nikt tam nie widział Jana Dubrowińskę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubrowińską |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dubrowińską. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubrowińsce |
| Nie rozmawiamy o Janie Dubrowińsce. |
| Wołacz (o!): Dubrowińsko |
| Mój drogi Janie Dubrowińsko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUBROWIŃSKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubrowińska |
| Autorką artykułu jest Ewa Dubrowińska. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubrowińskiej |
| Udałem się po poradę do Ewy Dubrowińskiej. |
| Celownik (komu?) : Dubrowińskiej |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dubrowińskiej. |
| Biernik (kogo?) : Dubrowińską |
| Wszyscy lubią Ewę Dubrowińską. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubrowińską |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dubrowińską. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubrowińskiej |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dubrowińskiej. |
| Wołacz (o!): Dubrowińska |
| Mylisz się Ewo Dubrowińska! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUBROWIŃSKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubrowińskowie, depr. Dubrowiński |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dubrowińskowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubrowińsków |
| Sprawa Ewy i Jana Dubrowińsków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dubrowińskom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dubrowińskom. |
| Biernik (kogo?) : Dubrowińsków |
| Ewę i Jana Dubrowińsków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dubrowińskami |
| Z Ewą i Janem Dubrowińskami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubrowińskach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dubrowińskach. |
| Wołacz (o!): Dubrowińskowie, depr. Dubrowiński |
| Ewo i Janie Dubrowińskowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUBROWIŃSKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubrowińskie |
| To są siostry Ewa i Magda Dubrowińskie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubrowińskich |
| Przed domem Ewy i Magdy Dubrowińskich doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dubrowińskim |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dubrowińskim. |
| Biernik (kogo?) : Dubrowińskie |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dubrowińskie. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubrowińskimi |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dubrowińskimi był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubrowińskich |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dubrowińskich. |
| Wołacz (o!): Dubrowińskie |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dubrowińskie! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUBROWIŃSKA:
Dubrowińska, Dubrowiński, Dubrowińsce, Dubrowińskę, Dubrowińską, Dubrowińsko, Dubrowińskiej, Dubrowińskowie, Dubrowińsków, Dubrowińskom, Dubrowińskami, Dubrowińskach, Dubrowińskie, Dubrowińskich, Dubrowińskim, Dubrowińskimi,
Zobacz podział na sylaby słowa DUBROWIŃSKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUBROWIŃSKA
Zobacz synonimy słowa DUBROWIŃSKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUBROWIŃSKA
Wybrane słowo