Nazwisko mężczyzny (pan) - DUCKI |
---|
Mianownik (kto?) : Ducki |
To jest Jan Ducki. |
Dopełniacz (kogo?) : Duckiego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Duckiego. |
Celownik (komu?) : Duckiemu |
Janowi Duckiemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Duckiego |
Nikt tam nie widział Jana Duckiego. |
Narzędnik (z kim?) : Duckim |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duckim. |
Miejscownik (o kim?) : Duckim |
Nie rozmawiamy o Janie Duckim. |
Wołacz (o!): Ducki |
Mój drogi Janie Ducki. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUCKINazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Ducki |
Autorką artykułu jest Ewa Ducki. |
Dopełniacz (kogo?) : Ducki |
Udałem się po poradę do Ewy Ducki. |
Celownik (komu?) : Ducki |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Ducki. |
Biernik (kogo?) : Ducki |
Wszyscy lubią Ewę Ducki. |
Narzędnik (z kim?) : Ducki |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Ducki. |
Miejscownik (o kim?) : Ducki |
Koleżanki plotkowały o Ewie Ducki. |
Wołacz (o!): Ducki |
Mylisz się Ewo Ducki! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUCKIRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Duccy, depr. Duckie |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Duccy. |
Dopełniacz (kogo?) : Duckich |
Sprawa Ewy i Jana Duckich nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Duckim |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duckim. |
Biernik (kogo?) : Duckich |
Ewę i Jana Duckich uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Duckimi |
Z Ewą i Janem Duckimi mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Duckich |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duckich. |
Wołacz (o!): Duccy, depr. Duckie |
Ewo i Janie Duccy, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUCKINazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Ducki |
To są siostry Ewa i Magda Ducki. |
Dopełniacz (kogo?) : Ducki |
Przed domem Ewy i Magdy Ducki doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Ducki |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Ducki. |
Biernik (kogo?) : Ducki |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Ducki. |
Narzędnik (z kim?) : Ducki |
Wywiad z Ewą i Magdą Ducki był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Ducki |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Ducki. |
Wołacz (o!): Ducki |
Dzień dobry Ewo i Magdo Ducki! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUCKI
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DUCKI
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUCKI
Wybrane słowomaruderrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
marudera, maruderach, maruderami, maruderem, maruderom, maruderowi, maruderowie, maruderów, marudery, maruderze, maruderzy, ,...
eOdmiany.pl ©2024