Odmiana nazwiska - DUCOLOMBIER
Odmiana przez przypadki nazwiska DUCOLOMBIER:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUCOLOMBIER |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ducolombier |
| To jest Jan Ducolombier. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ducolombiera |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Ducolombiera. |
| Celownik (komu?) : Ducolombierowi |
| Janowi Ducolombierowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Ducolombiera |
| Nikt tam nie widział Jana Ducolombiera. |
| Narzędnik (z kim?) : Ducolombierem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Ducolombierem. |
| Miejscownik (o kim?) : Ducolombierze |
| Nie rozmawiamy o Janie Ducolombierze. |
| Wołacz (o!): Ducolombierze |
| Mój drogi Janie Ducolombierze. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUCOLOMBIERNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ducolombier |
| Autorką artykułu jest Ewa Ducolombier. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ducolombier |
| Udałem się po poradę do Ewy Ducolombier. |
| Celownik (komu?) : Ducolombier |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Ducolombier. |
| Biernik (kogo?) : Ducolombier |
| Wszyscy lubią Ewę Ducolombier. |
| Narzędnik (z kim?) : Ducolombier |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Ducolombier. |
| Miejscownik (o kim?) : Ducolombier |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Ducolombier. |
| Wołacz (o!): Ducolombier |
| Mylisz się Ewo Ducolombier! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUCOLOMBIERRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ducolombierowie, depr. Ducolombiery |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Ducolombierowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ducolombierów |
| Sprawa Ewy i Jana Ducolombierów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Ducolombierom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Ducolombierom. |
| Biernik (kogo?) : Ducolombierów |
| Ewę i Jana Ducolombierów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Ducolombierami |
| Z Ewą i Janem Ducolombierami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Ducolombierach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Ducolombierach. |
| Wołacz (o!): Ducolombierowie, depr. Ducolombiery |
| Ewo i Janie Ducolombierowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUCOLOMBIERNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ducolombier |
| To są siostry Ewa i Magda Ducolombier. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ducolombier |
| Przed domem Ewy i Magdy Ducolombier doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Ducolombier |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Ducolombier. |
| Biernik (kogo?) : Ducolombier |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Ducolombier. |
| Narzędnik (z kim?) : Ducolombier |
| Wywiad z Ewą i Magdą Ducolombier był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Ducolombier |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Ducolombier. |
| Wołacz (o!): Ducolombier |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Ducolombier! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUCOLOMBIER:
Ducolombier, Ducolombiera, Ducolombierowi, Ducolombierem, Ducolombierze, Ducolombierowie, Ducolombiery, Ducolombierów, Ducolombierom, Ducolombierami, Ducolombierach,
Zobacz podział na sylaby słowa DUCOLOMBIER
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUCOLOMBIER
Zobacz synonimy słowa DUCOLOMBIER
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUCOLOMBIER
Wybrane słowo