Nazwisko mężczyzny (pan) - DUCOURTIOUX |
---|
Mianownik (kto?) : Ducourtioux |
To jest Jan Ducourtioux. |
Dopełniacz (kogo?) : Ducourtioux |
Na spotkaniu zabrakło Jana Ducourtioux. |
Celownik (komu?) : Ducourtioux |
Janowi Ducourtioux dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Ducourtioux |
Nikt tam nie widział Jana Ducourtioux. |
Narzędnik (z kim?) : Ducourtioux |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Ducourtioux. |
Miejscownik (o kim?) : Ducourtioux |
Nie rozmawiamy o Janie Ducourtioux. |
Wołacz (o!): Ducourtioux |
Mój drogi Janie Ducourtioux. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUCOURTIOUXNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Ducourtioux |
Autorką artykułu jest Ewa Ducourtioux. |
Dopełniacz (kogo?) : Ducourtioux |
Udałem się po poradę do Ewy Ducourtioux. |
Celownik (komu?) : Ducourtioux |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Ducourtioux. |
Biernik (kogo?) : Ducourtioux |
Wszyscy lubią Ewę Ducourtioux. |
Narzędnik (z kim?) : Ducourtioux |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Ducourtioux. |
Miejscownik (o kim?) : Ducourtioux |
Koleżanki plotkowały o Ewie Ducourtioux. |
Wołacz (o!): Ducourtioux |
Mylisz się Ewo Ducourtioux! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUCOURTIOUXRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Ducourtioux, depr. Ducourtioux |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Ducourtioux. |
Dopełniacz (kogo?) : Ducourtioux |
Sprawa Ewy i Jana Ducourtioux nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Ducourtioux |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Ducourtioux. |
Biernik (kogo?) : Ducourtioux |
Ewę i Jana Ducourtioux uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Ducourtioux |
Z Ewą i Janem Ducourtioux mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Ducourtioux |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Ducourtioux. |
Wołacz (o!): Ducourtioux, depr. Ducourtioux |
Ewo i Janie Ducourtioux, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUCOURTIOUXNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Ducourtioux |
To są siostry Ewa i Magda Ducourtioux. |
Dopełniacz (kogo?) : Ducourtioux |
Przed domem Ewy i Magdy Ducourtioux doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Ducourtioux |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Ducourtioux. |
Biernik (kogo?) : Ducourtioux |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Ducourtioux. |
Narzędnik (z kim?) : Ducourtioux |
Wywiad z Ewą i Magdą Ducourtioux był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Ducourtioux |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Ducourtioux. |
Wołacz (o!): Ducourtioux |
Dzień dobry Ewo i Magdo Ducourtioux! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUCOURTIOUX
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DUCOURTIOUX
Zobacz synonimy słowa DUCOURTIOUX
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUCOURTIOUX
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024