Nazwisko mężczyzny (pan) - DUCZYK |
---|
Mianownik (kto?) : Duczyk |
To jest Jan Duczyk. |
Dopełniacz (kogo?) : Duczyka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Duczyka. |
Celownik (komu?) : Duczykowi |
Janowi Duczykowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Duczyka |
Nikt tam nie widział Jana Duczyka. |
Narzędnik (z kim?) : Duczykiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duczykiem. |
Miejscownik (o kim?) : Duczyku |
Nie rozmawiamy o Janie Duczyku. |
Wołacz (o!): Duczyku |
Mój drogi Janie Duczyku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUCZYKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Duczyk |
Autorką artykułu jest Ewa Duczyk. |
Dopełniacz (kogo?) : Duczyk |
Udałem się po poradę do Ewy Duczyk. |
Celownik (komu?) : Duczyk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Duczyk. |
Biernik (kogo?) : Duczyk |
Wszyscy lubią Ewę Duczyk. |
Narzędnik (z kim?) : Duczyk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duczyk. |
Miejscownik (o kim?) : Duczyk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Duczyk. |
Wołacz (o!): Duczyk |
Mylisz się Ewo Duczyk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUCZYKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Duczykowie, Duczycy, depr. Duczyki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Duczykowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Duczyków |
Sprawa Ewy i Jana Duczyków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Duczykom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duczykom. |
Biernik (kogo?) : Duczyków |
Ewę i Jana Duczyków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Duczykami |
Z Ewą i Janem Duczykami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Duczykach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duczykach. |
Wołacz (o!): Duczykowie, Duczycy, depr. Duczyki |
Ewo i Janie Duczykowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUCZYKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Duczyk |
To są siostry Ewa i Magda Duczyk. |
Dopełniacz (kogo?) : Duczyk |
Przed domem Ewy i Magdy Duczyk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Duczyk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Duczyk. |
Biernik (kogo?) : Duczyk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duczyk. |
Narzędnik (z kim?) : Duczyk |
Wywiad z Ewą i Magdą Duczyk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Duczyk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Duczyk. |
Wołacz (o!): Duczyk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Duczyk! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUCZYK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DUCZYK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUCZYK
eOdmiany.pl ©2024