Nazwisko mężczyzny (pan) - DUFKE |
---|
Mianownik (kto?) : Dufke |
To jest Jan Dufke. |
Dopełniacz (kogo?) : Dufkego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dufkego. |
Celownik (komu?) : Dufkemu |
Janowi Dufkemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dufkego |
Nikt tam nie widział Jana Dufkego. |
Narzędnik (z kim?) : Dufkem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dufkem. |
Miejscownik (o kim?) : Dufkem |
Nie rozmawiamy o Janie Dufkem. |
Wołacz (o!): Dufke |
Mój drogi Janie Dufke. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUFKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dufke |
Autorką artykułu jest Ewa Dufke. |
Dopełniacz (kogo?) : Dufke |
Udałem się po poradę do Ewy Dufke. |
Celownik (komu?) : Dufke |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dufke. |
Biernik (kogo?) : Dufke |
Wszyscy lubią Ewę Dufke. |
Narzędnik (z kim?) : Dufke |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dufke. |
Miejscownik (o kim?) : Dufke |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dufke. |
Wołacz (o!): Dufke |
Mylisz się Ewo Dufke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUFKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dufkowie, depr. Dufke |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dufkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dufków |
Sprawa Ewy i Jana Dufków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dufkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dufkom. |
Biernik (kogo?) : Dufków |
Ewę i Jana Dufków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dufkami |
Z Ewą i Janem Dufkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dufkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dufkach. |
Wołacz (o!): Dufkowie, depr. Dufke |
Ewo i Janie Dufkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUFKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dufke |
To są siostry Ewa i Magda Dufke. |
Dopełniacz (kogo?) : Dufke |
Przed domem Ewy i Magdy Dufke doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dufke |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dufke. |
Biernik (kogo?) : Dufke |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dufke. |
Narzędnik (z kim?) : Dufke |
Wywiad z Ewą i Magdą Dufke był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dufke |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dufke. |
Wołacz (o!): Dufke |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dufke! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUFKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DUFKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUFKE
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024