Odmiana nazwiska - DUHAMELLE
Odmiana przez przypadki nazwiska DUHAMELLE:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUHAMELLE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duhamelle |
| To jest Jan Duhamelle. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duhamellego, Duhamelle’a, |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Duhamellego. |
| Celownik (komu?) : Duhamellemu, Duhamelle’owi, |
| Janowi Duhamellemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Duhamellego, Duhamelle’a, |
| Nikt tam nie widział Jana Duhamellego. |
| Narzędnik (z kim?) : Duhamellem, Duhamelle’em, |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duhamellem. |
| Miejscownik (o kim?) : Duhamellem, Duhamelle’u, |
| Nie rozmawiamy o Janie Duhamellem. |
| Wołacz (o!): Duhamelle, Duhamelle’u, |
| Mój drogi Janie Duhamelle. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUHAMELLENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duhamelle |
| Autorką artykułu jest Ewa Duhamelle. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duhamelle |
| Udałem się po poradę do Ewy Duhamelle. |
| Celownik (komu?) : Duhamelle |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Duhamelle. |
| Biernik (kogo?) : Duhamelle |
| Wszyscy lubią Ewę Duhamelle. |
| Narzędnik (z kim?) : Duhamelle |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duhamelle. |
| Miejscownik (o kim?) : Duhamelle |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Duhamelle. |
| Wołacz (o!): Duhamelle |
| Mylisz się Ewo Duhamelle! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUHAMELLERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duhamellowie, Duhamelle'owie, , depr. Duhamelle |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Duhamellowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duhamellów, Duhamelle'ów, |
| Sprawa Ewy i Jana Duhamellów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Duhamellom, Duhamelle'om, |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duhamellom. |
| Biernik (kogo?) : Duhamellów, Duhamelle'ów, |
| Ewę i Jana Duhamellów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Duhamellami, Duhamelle'ami, |
| Z Ewą i Janem Duhamellami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Duhamellach, Duhamelle'ach, |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duhamellach. |
| Wołacz (o!): Duhamellowie, Duhamelle'owie, , depr. Duhamelle |
| Ewo i Janie Duhamellowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUHAMELLENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duhamelle |
| To są siostry Ewa i Magda Duhamelle. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duhamelle |
| Przed domem Ewy i Magdy Duhamelle doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Duhamelle |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Duhamelle. |
| Biernik (kogo?) : Duhamelle |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duhamelle. |
| Narzędnik (z kim?) : Duhamelle |
| Wywiad z Ewą i Magdą Duhamelle był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Duhamelle |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Duhamelle. |
| Wołacz (o!): Duhamelle |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Duhamelle! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUHAMELLE:
Duhamelle, Duhamellego, Duhamelle’a, , Duhamellemu, Duhamelle’owi, Duhamellem, Duhamelle’em, Duhamelle’u, Duhamellowie, Duhamelle’owie, Duhamellów, Duhamelle’ów, Duhamellom, Duhamelle’om, Duhamellami, Duhamelle’ami, Duhamellach, Duhamelle’ach,Zobacz nazwiska podobne do DUHAMELLE:
DUHAMEL,
Zobacz podział na sylaby słowa DUHAMELLE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUHAMELLE
Zobacz synonimy słowa DUHAMELLE
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUHAMELLE
Wybrane słowomiliardrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy