Nazwisko mężczyzny (pan) - DUHL |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duhl |
| To jest Jan Duhl. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duhla |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Duhla. |
| Celownik (komu?) : Duhlowi |
| Janowi Duhlowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Duhla |
| Nikt tam nie widział Jana Duhla. |
| Narzędnik (z kim?) : Duhlem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duhlem. |
| Miejscownik (o kim?) : Duhlu |
| Nie rozmawiamy o Janie Duhlu. |
| Wołacz (o!): Duhlu |
| Mój drogi Janie Duhlu. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUHLNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duhl |
| Autorką artykułu jest Ewa Duhl. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duhl |
| Udałem się po poradę do Ewy Duhl. |
| Celownik (komu?) : Duhl |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Duhl. |
| Biernik (kogo?) : Duhl |
| Wszyscy lubią Ewę Duhl. |
| Narzędnik (z kim?) : Duhl |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duhl. |
| Miejscownik (o kim?) : Duhl |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Duhl. |
| Wołacz (o!): Duhl |
| Mylisz się Ewo Duhl! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUHLRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duhlowie, depr. Duhle |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Duhlowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duhlów |
| Sprawa Ewy i Jana Duhlów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Duhlom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duhlom. |
| Biernik (kogo?) : Duhlów |
| Ewę i Jana Duhlów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Duhlami |
| Z Ewą i Janem Duhlami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Duhlach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duhlach. |
| Wołacz (o!): Duhlowie, depr. Duhle |
| Ewo i Janie Duhlowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUHLNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duhl |
| To są siostry Ewa i Magda Duhl. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duhl |
| Przed domem Ewy i Magdy Duhl doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Duhl |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Duhl. |
| Biernik (kogo?) : Duhl |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duhl. |
| Narzędnik (z kim?) : Duhl |
| Wywiad z Ewą i Magdą Duhl był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Duhl |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Duhl. |
| Wołacz (o!): Duhl |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Duhl! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUHL
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUHL
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUHL
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025