Nazwisko mężczyzny (pan) - DUHNKE |
---|
Mianownik (kto?) : Duhnke |
To jest Jan Duhnke. |
Dopełniacz (kogo?) : Duhnkego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Duhnkego. |
Celownik (komu?) : Duhnkemu |
Janowi Duhnkemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Duhnkego |
Nikt tam nie widział Jana Duhnkego. |
Narzędnik (z kim?) : Duhnkem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duhnkem. |
Miejscownik (o kim?) : Duhnkem |
Nie rozmawiamy o Janie Duhnkem. |
Wołacz (o!): Duhnke |
Mój drogi Janie Duhnke. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUHNKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Duhnke |
Autorką artykułu jest Ewa Duhnke. |
Dopełniacz (kogo?) : Duhnke |
Udałem się po poradę do Ewy Duhnke. |
Celownik (komu?) : Duhnke |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Duhnke. |
Biernik (kogo?) : Duhnke |
Wszyscy lubią Ewę Duhnke. |
Narzędnik (z kim?) : Duhnke |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duhnke. |
Miejscownik (o kim?) : Duhnke |
Koleżanki plotkowały o Ewie Duhnke. |
Wołacz (o!): Duhnke |
Mylisz się Ewo Duhnke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUHNKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Duhnkowie, depr. Duhnke |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Duhnkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Duhnków |
Sprawa Ewy i Jana Duhnków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Duhnkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duhnkom. |
Biernik (kogo?) : Duhnków |
Ewę i Jana Duhnków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Duhnkami |
Z Ewą i Janem Duhnkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Duhnkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duhnkach. |
Wołacz (o!): Duhnkowie, depr. Duhnke |
Ewo i Janie Duhnkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUHNKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Duhnke |
To są siostry Ewa i Magda Duhnke. |
Dopełniacz (kogo?) : Duhnke |
Przed domem Ewy i Magdy Duhnke doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Duhnke |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Duhnke. |
Biernik (kogo?) : Duhnke |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duhnke. |
Narzędnik (z kim?) : Duhnke |
Wywiad z Ewą i Magdą Duhnke był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Duhnke |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Duhnke. |
Wołacz (o!): Duhnke |
Dzień dobry Ewo i Magdo Duhnke! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUHNKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DUHNKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUHNKE
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024