Odmiana nazwiska - DUIN
Odmiana przez przypadki nazwiska DUIN:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUIN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duin |
| To jest Jan Duin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duina |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Duina. |
| Celownik (komu?) : Duinowi |
| Janowi Duinowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Duina |
| Nikt tam nie widział Jana Duina. |
| Narzędnik (z kim?) : Duinem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duinem. |
| Miejscownik (o kim?) : Duinie |
| Nie rozmawiamy o Janie Duinie. |
| Wołacz (o!): Duinie |
| Mój drogi Janie Duinie. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUINNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duin |
| Autorką artykułu jest Ewa Duin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duin |
| Udałem się po poradę do Ewy Duin. |
| Celownik (komu?) : Duin |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Duin. |
| Biernik (kogo?) : Duin |
| Wszyscy lubią Ewę Duin. |
| Narzędnik (z kim?) : Duin |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duin. |
| Miejscownik (o kim?) : Duin |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Duin. |
| Wołacz (o!): Duin |
| Mylisz się Ewo Duin! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUINRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duinowie, depr. Duiny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Duinowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duinów |
| Sprawa Ewy i Jana Duinów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Duinom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duinom. |
| Biernik (kogo?) : Duinów |
| Ewę i Jana Duinów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Duinami |
| Z Ewą i Janem Duinami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Duinach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duinach. |
| Wołacz (o!): Duinowie, depr. Duiny |
| Ewo i Janie Duinowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUINNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duin |
| To są siostry Ewa i Magda Duin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duin |
| Przed domem Ewy i Magdy Duin doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Duin |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Duin. |
| Biernik (kogo?) : Duin |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duin. |
| Narzędnik (z kim?) : Duin |
| Wywiad z Ewą i Magdą Duin był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Duin |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Duin. |
| Wołacz (o!): Duin |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Duin! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUIN:
Duin, Duina, Duinowi, Duinem, Duinie, Duinowie, Duiny, Duinów, Duinom, Duinami, Duinach,Zobacz nazwiska podobne do DUIN:
DUDEK, DUDA, DUDZIŃSKA, DUBIEL, DUDZIAK, DUDZIK, DUSZYŃSKA, DUTKIEWICZ, DUSZA, DUDKIEWICZ, DUL, DURAJ, DUTKA, DURKA, DUDKA,
Zobacz podział na sylaby słowa DUIN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUIN
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUIN
Wybrane słowo