Nazwisko mężczyzny (pan) - DULENKO |
---|
Mianownik (kto?) : Dulenko |
To jest Jan Dulenko. |
Dopełniacz (kogo?) : Dulenki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dulenki. |
Celownik (komu?) : Dulence |
Janowi Dulence dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dulenkę |
Nikt tam nie widział Jana Dulenkę. |
Narzędnik (z kim?) : Dulenką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dulenką. |
Miejscownik (o kim?) : Dulence |
Nie rozmawiamy o Janie Dulence. |
Wołacz (o!): Dulenko |
Mój drogi Janie Dulenko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DULENKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dulenko |
Autorką artykułu jest Ewa Dulenko. |
Dopełniacz (kogo?) : Dulenko |
Udałem się po poradę do Ewy Dulenko. |
Celownik (komu?) : Dulenko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dulenko. |
Biernik (kogo?) : Dulenko |
Wszyscy lubią Ewę Dulenko. |
Narzędnik (z kim?) : Dulenko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dulenko. |
Miejscownik (o kim?) : Dulenko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dulenko. |
Wołacz (o!): Dulenko |
Mylisz się Ewo Dulenko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DULENKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dulenkowie, depr. Dulenki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dulenkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dulenków |
Sprawa Ewy i Jana Dulenków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dulenkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dulenkom. |
Biernik (kogo?) : Dulenków |
Ewę i Jana Dulenków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dulenkami |
Z Ewą i Janem Dulenkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dulenkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dulenkach. |
Wołacz (o!): Dulenkowie, depr. Dulenki |
Ewo i Janie Dulenkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DULENKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dulenko |
To są siostry Ewa i Magda Dulenko. |
Dopełniacz (kogo?) : Dulenko |
Przed domem Ewy i Magdy Dulenko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dulenko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dulenko. |
Biernik (kogo?) : Dulenko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dulenko. |
Narzędnik (z kim?) : Dulenko |
Wywiad z Ewą i Magdą Dulenko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dulenko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dulenko. |
Wołacz (o!): Dulenko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dulenko! |
Zobacz podział na sylaby słowa DULENKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DULENKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DULENKO
Wybrane słowodospaćczasownik dokonanyodmiany:
dospali, dospaliby, dospalibyście, dospalibyśmy, dospaliście, dospaliśmy, dospał, dospała, dospałaby, dospałabym, dospałabyś, ,...
eOdmiany.pl ©2024