Nazwisko mężczyzny (pan) - DUMARANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dumara |
| To jest Jan Dumara. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dumary |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dumary. |
| Celownik (komu?) : Dumarze |
| Janowi Dumarze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dumarę |
| Nikt tam nie widział Jana Dumarę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dumarą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dumarą. |
| Miejscownik (o kim?) : Dumarze |
| Nie rozmawiamy o Janie Dumarze. |
| Wołacz (o!): Dumaro |
| Mój drogi Janie Dumaro. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUMARA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dumara |
| Autorką artykułu jest Ewa Dumara. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dumary |
| Udałem się po poradę do Ewy Dumary. |
| Celownik (komu?) : Dumarze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dumarze. |
| Biernik (kogo?) : Dumarę |
| Wszyscy lubią Ewę Dumarę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dumarą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dumarą. |
| Miejscownik (o kim?) : Dumarze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dumarze. |
| Wołacz (o!): Dumaro |
| Mylisz się Ewo Dumaro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUMARARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dumarowie, depr. Dumary |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dumarowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dumarów |
| Sprawa Ewy i Jana Dumarów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dumarom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dumarom. |
| Biernik (kogo?) : Dumarów |
| Ewę i Jana Dumarów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dumarami |
| Z Ewą i Janem Dumarami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dumarach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dumarach. |
| Wołacz (o!): Dumarowie, depr. Dumary |
| Ewo i Janie Dumarowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUMARA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dumary |
| To są siostry Ewa i Magda Dumary. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dumar |
| Przed domem Ewy i Magdy Dumar doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dumarom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dumarom. |
| Biernik (kogo?) : Dumary |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dumary. |
| Narzędnik (z kim?) : Dumarami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dumarami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dumarach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dumarach. |
| Wołacz (o!): Dumary |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dumary! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUMARA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUMARA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUMARA
Wybrane słowomiewaćczasownik niedokonanyodmiany:
miewałem, miewałam, miewałeś, miewałaś, miewał, miewała, miewało, miewaliśmy, miewałyśmy, miewaliście, miewałyście, ,...
eOdmiany.pl ©2025