Nazwisko mężczyzny (pan) - DUMIENIK |
---|
Mianownik (kto?) : Dumienik |
To jest Jan Dumienik. |
Dopełniacz (kogo?) : Dumienika |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dumienika. |
Celownik (komu?) : Dumienikowi |
Janowi Dumienikowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dumienika |
Nikt tam nie widział Jana Dumienika. |
Narzędnik (z kim?) : Dumienikiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dumienikiem. |
Miejscownik (o kim?) : Dumieniku |
Nie rozmawiamy o Janie Dumieniku. |
Wołacz (o!): Dumieniku |
Mój drogi Janie Dumieniku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUMIENIKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dumienik |
Autorką artykułu jest Ewa Dumienik. |
Dopełniacz (kogo?) : Dumienik |
Udałem się po poradę do Ewy Dumienik. |
Celownik (komu?) : Dumienik |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dumienik. |
Biernik (kogo?) : Dumienik |
Wszyscy lubią Ewę Dumienik. |
Narzędnik (z kim?) : Dumienik |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dumienik. |
Miejscownik (o kim?) : Dumienik |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dumienik. |
Wołacz (o!): Dumienik |
Mylisz się Ewo Dumienik! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUMIENIKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dumienikowie, Dumienicy, depr. Dumieniki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dumienikowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dumieników |
Sprawa Ewy i Jana Dumieników nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dumienikom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dumienikom. |
Biernik (kogo?) : Dumieników |
Ewę i Jana Dumieników uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dumienikami |
Z Ewą i Janem Dumienikami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dumienikach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dumienikach. |
Wołacz (o!): Dumienikowie, Dumienicy, depr. Dumieniki |
Ewo i Janie Dumienikowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUMIENIKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dumienik |
To są siostry Ewa i Magda Dumienik. |
Dopełniacz (kogo?) : Dumienik |
Przed domem Ewy i Magdy Dumienik doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dumienik |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dumienik. |
Biernik (kogo?) : Dumienik |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dumienik. |
Narzędnik (z kim?) : Dumienik |
Wywiad z Ewą i Magdą Dumienik był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dumienik |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dumienik. |
Wołacz (o!): Dumienik |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dumienik! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUMIENIK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DUMIENIK
Zobacz synonimy słowa DUMIENIK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUMIENIK
Wybrane słowoschematrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
schematom, schematami, schematach, schematu, schematowi, schematem, schemacie, schematy, schematów, ,...
eOdmiany.pl ©2024