Nazwisko mężczyzny (pan) - DUMKE |
---|
Mianownik (kto?) : Dumke |
To jest Jan Dumke. |
Dopełniacz (kogo?) : Dumkego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dumkego. |
Celownik (komu?) : Dumkemu |
Janowi Dumkemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dumkego |
Nikt tam nie widział Jana Dumkego. |
Narzędnik (z kim?) : Dumkem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dumkem. |
Miejscownik (o kim?) : Dumkem |
Nie rozmawiamy o Janie Dumkem. |
Wołacz (o!): Dumke |
Mój drogi Janie Dumke. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUMKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dumke |
Autorką artykułu jest Ewa Dumke. |
Dopełniacz (kogo?) : Dumke |
Udałem się po poradę do Ewy Dumke. |
Celownik (komu?) : Dumke |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dumke. |
Biernik (kogo?) : Dumke |
Wszyscy lubią Ewę Dumke. |
Narzędnik (z kim?) : Dumke |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dumke. |
Miejscownik (o kim?) : Dumke |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dumke. |
Wołacz (o!): Dumke |
Mylisz się Ewo Dumke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUMKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dumkowie, depr. Dumke |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dumkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dumków |
Sprawa Ewy i Jana Dumków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dumkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dumkom. |
Biernik (kogo?) : Dumków |
Ewę i Jana Dumków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dumkami |
Z Ewą i Janem Dumkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dumkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dumkach. |
Wołacz (o!): Dumkowie, depr. Dumke |
Ewo i Janie Dumkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUMKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dumke |
To są siostry Ewa i Magda Dumke. |
Dopełniacz (kogo?) : Dumke |
Przed domem Ewy i Magdy Dumke doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dumke |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dumke. |
Biernik (kogo?) : Dumke |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dumke. |
Narzędnik (z kim?) : Dumke |
Wywiad z Ewą i Magdą Dumke był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dumke |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dumke. |
Wołacz (o!): Dumke |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dumke! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUMKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DUMKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUMKE
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024