Odmiana nazwiska - DUNAIENKO
Odmiana przez przypadki nazwiska DUNAIENKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUNAIENKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dunaienko |
| To jest Jan Dunaienko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dunaienki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dunaienki. |
| Celownik (komu?) : Dunaience |
| Janowi Dunaience dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dunaienkę |
| Nikt tam nie widział Jana Dunaienkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dunaienką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dunaienką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dunaience |
| Nie rozmawiamy o Janie Dunaience. |
| Wołacz (o!): Dunaienko |
| Mój drogi Janie Dunaienko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUNAIENKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dunaienko |
| Autorką artykułu jest Ewa Dunaienko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dunaienko |
| Udałem się po poradę do Ewy Dunaienko. |
| Celownik (komu?) : Dunaienko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dunaienko. |
| Biernik (kogo?) : Dunaienko |
| Wszyscy lubią Ewę Dunaienko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dunaienko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dunaienko. |
| Miejscownik (o kim?) : Dunaienko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dunaienko. |
| Wołacz (o!): Dunaienko |
| Mylisz się Ewo Dunaienko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUNAIENKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dunaienkowie, depr. Dunaienki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dunaienkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dunaienków |
| Sprawa Ewy i Jana Dunaienków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dunaienkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dunaienkom. |
| Biernik (kogo?) : Dunaienków |
| Ewę i Jana Dunaienków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dunaienkami |
| Z Ewą i Janem Dunaienkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dunaienkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dunaienkach. |
| Wołacz (o!): Dunaienkowie, depr. Dunaienki |
| Ewo i Janie Dunaienkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUNAIENKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dunaienko |
| To są siostry Ewa i Magda Dunaienko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dunaienko |
| Przed domem Ewy i Magdy Dunaienko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dunaienko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dunaienko. |
| Biernik (kogo?) : Dunaienko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dunaienko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dunaienko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dunaienko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dunaienko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dunaienko. |
| Wołacz (o!): Dunaienko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dunaienko! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUNAIENKO:
Dunaienko, Dunaienki, Dunaience, Dunaienkę, Dunaienką, Dunaienkowie, Dunaienków, Dunaienkom, Dunaienkami, Dunaienkach,
Zobacz podział na sylaby słowa DUNAIENKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUNAIENKO
Zobacz synonimy słowa DUNAIENKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUNAIENKO
Wybrane słowo