Odmiana nazwiska - DUNIK
Odmiana przez przypadki nazwiska DUNIK:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUNIK |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dunik |
| To jest Jan Dunik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dunika |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dunika. |
| Celownik (komu?) : Dunikowi |
| Janowi Dunikowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dunika |
| Nikt tam nie widział Jana Dunika. |
| Narzędnik (z kim?) : Dunikiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dunikiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Duniku |
| Nie rozmawiamy o Janie Duniku. |
| Wołacz (o!): Duniku |
| Mój drogi Janie Duniku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUNIKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dunik |
| Autorką artykułu jest Ewa Dunik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dunik |
| Udałem się po poradę do Ewy Dunik. |
| Celownik (komu?) : Dunik |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dunik. |
| Biernik (kogo?) : Dunik |
| Wszyscy lubią Ewę Dunik. |
| Narzędnik (z kim?) : Dunik |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dunik. |
| Miejscownik (o kim?) : Dunik |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dunik. |
| Wołacz (o!): Dunik |
| Mylisz się Ewo Dunik! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUNIKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dunikowie, Dunicy, depr. Duniki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dunikowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duników |
| Sprawa Ewy i Jana Duników nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dunikom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dunikom. |
| Biernik (kogo?) : Duników |
| Ewę i Jana Duników uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dunikami |
| Z Ewą i Janem Dunikami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dunikach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dunikach. |
| Wołacz (o!): Dunikowie, Dunicy, depr. Duniki |
| Ewo i Janie Dunikowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUNIKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dunik |
| To są siostry Ewa i Magda Dunik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dunik |
| Przed domem Ewy i Magdy Dunik doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dunik |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dunik. |
| Biernik (kogo?) : Dunik |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dunik. |
| Narzędnik (z kim?) : Dunik |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dunik był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dunik |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dunik. |
| Wołacz (o!): Dunik |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dunik! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUNIK:
Dunik, Dunika, Dunikowi, Dunikiem, Duniku, Dunikowie, Dunicy, Duniki, Duników, Dunikom, Dunikami, Dunikach,Zobacz nazwiska podobne do DUNIK:
DUNAJ, DUNAJSKA, DUNAL, DUNIEC, DUNIKOWSKA, DUNST, DUNAJEWSKA, DUNAT, DUNOWSKA, DUNIA, DUNDA, DUNAJKO, DUNIN, ZDUNIK, DUNAJCZAN,
Zobacz podział na sylaby słowa DUNIK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUNIK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUNIK
Wybrane słowo