Odmiana nazwiska - DUNKO
Zobacz też odmianę slowa DUNKO
Odmiana przez przypadki nazwiska DUNKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUNKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dunko |
| To jest Jan Dunko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dunki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dunki. |
| Celownik (komu?) : Dunce |
| Janowi Dunce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dunkę |
| Nikt tam nie widział Jana Dunkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dunką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dunką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dunce |
| Nie rozmawiamy o Janie Dunce. |
| Wołacz (o!): Dunko |
| Mój drogi Janie Dunko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUNKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dunko |
| Autorką artykułu jest Ewa Dunko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dunko |
| Udałem się po poradę do Ewy Dunko. |
| Celownik (komu?) : Dunko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dunko. |
| Biernik (kogo?) : Dunko |
| Wszyscy lubią Ewę Dunko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dunko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dunko. |
| Miejscownik (o kim?) : Dunko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dunko. |
| Wołacz (o!): Dunko |
| Mylisz się Ewo Dunko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUNKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dunkowie, depr. Dunki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dunkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dunków |
| Sprawa Ewy i Jana Dunków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dunkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dunkom. |
| Biernik (kogo?) : Dunków |
| Ewę i Jana Dunków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dunkami |
| Z Ewą i Janem Dunkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dunkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dunkach. |
| Wołacz (o!): Dunkowie, depr. Dunki |
| Ewo i Janie Dunkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUNKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dunko |
| To są siostry Ewa i Magda Dunko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dunko |
| Przed domem Ewy i Magdy Dunko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dunko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dunko. |
| Biernik (kogo?) : Dunko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dunko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dunko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dunko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dunko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dunko. |
| Wołacz (o!): Dunko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dunko! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUNKO:
Dunko, Dunki, Dunce, Dunkę, Dunką, Dunkowie, Dunków, Dunkom, Dunkami, Dunkach,Zobacz nazwiska podobne do DUNKO:
DUNAJ, DUNAJSKA, DUNAL, DUNIEC, DUNIKOWSKA, DUNST, DUNAJEWSKA, DUNAT, DUNOWSKA, DUNIA, DUNDA, DUNAJKO, DUNIN, DUNAJCZAN, DUNIAK,
Zobacz podział na sylaby słowa DUNKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUNKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUNKO
Wybrane słowo