Nazwisko mężczyzny (pan) - DUPLICKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Duplicka |
To jest Jan Duplicka. |
Dopełniacz (kogo?) : Duplicki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Duplicki. |
Celownik (komu?) : Duplicce |
Janowi Duplicce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Duplickę |
Nikt tam nie widział Jana Duplickę. |
Narzędnik (z kim?) : Duplicką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duplicką. |
Miejscownik (o kim?) : Duplicce |
Nie rozmawiamy o Janie Duplicce. |
Wołacz (o!): Duplicko |
Mój drogi Janie Duplicko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUPLICKA |
---|
Mianownik (kto?) : Duplicka |
Autorką artykułu jest Ewa Duplicka. |
Dopełniacz (kogo?) : Duplickiej |
Udałem się po poradę do Ewy Duplickiej. |
Celownik (komu?) : Duplickiej |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Duplickiej. |
Biernik (kogo?) : Duplicką |
Wszyscy lubią Ewę Duplicką. |
Narzędnik (z kim?) : Duplicką |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duplicką. |
Miejscownik (o kim?) : Duplickiej |
Koleżanki plotkowały o Ewie Duplickiej. |
Wołacz (o!): Duplicka |
Mylisz się Ewo Duplicka! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUPLICKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Duplickowie, depr. Duplicki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Duplickowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Duplicków |
Sprawa Ewy i Jana Duplicków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Duplickom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duplickom. |
Biernik (kogo?) : Duplicków |
Ewę i Jana Duplicków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Duplickami |
Z Ewą i Janem Duplickami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Duplickach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duplickach. |
Wołacz (o!): Duplickowie, depr. Duplicki |
Ewo i Janie Duplickowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUPLICKA |
---|
Mianownik (kto?) : Duplickie |
To są siostry Ewa i Magda Duplickie. |
Dopełniacz (kogo?) : Duplickich |
Przed domem Ewy i Magdy Duplickich doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Duplickim |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Duplickim. |
Biernik (kogo?) : Duplickie |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duplickie. |
Narzędnik (z kim?) : Duplickimi |
Wywiad z Ewą i Magdą Duplickimi był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Duplickich |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Duplickich. |
Wołacz (o!): Duplickie |
Dzień dobry Ewo i Magdo Duplickie! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUPLICKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DUPLICKA
Zobacz synonimy słowa DUPLICKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUPLICKA
Wybrane słowomarkizrzeczownikrodzaj:
męski osobowy
eOdmiany.pl ©2024