Nazwisko mężczyzny (pan) - DURAKU |
---|
Mianownik (kto?) : Duraku |
To jest Jan Duraku. |
Dopełniacz (kogo?) : Duraku |
Na spotkaniu zabrakło Jana Duraku. |
Celownik (komu?) : Duraku |
Janowi Duraku dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Duraku |
Nikt tam nie widział Jana Duraku. |
Narzędnik (z kim?) : Duraku |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duraku. |
Miejscownik (o kim?) : Duraku |
Nie rozmawiamy o Janie Duraku. |
Wołacz (o!): Duraku |
Mój drogi Janie Duraku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DURAKUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Duraku |
Autorką artykułu jest Ewa Duraku. |
Dopełniacz (kogo?) : Duraku |
Udałem się po poradę do Ewy Duraku. |
Celownik (komu?) : Duraku |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Duraku. |
Biernik (kogo?) : Duraku |
Wszyscy lubią Ewę Duraku. |
Narzędnik (z kim?) : Duraku |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duraku. |
Miejscownik (o kim?) : Duraku |
Koleżanki plotkowały o Ewie Duraku. |
Wołacz (o!): Duraku |
Mylisz się Ewo Duraku! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DURAKURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Duraku, depr. Duraku |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Duraku. |
Dopełniacz (kogo?) : Duraku |
Sprawa Ewy i Jana Duraku nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Duraku |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duraku. |
Biernik (kogo?) : Duraku |
Ewę i Jana Duraku uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Duraku |
Z Ewą i Janem Duraku mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Duraku |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duraku. |
Wołacz (o!): Duraku, depr. Duraku |
Ewo i Janie Duraku, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DURAKUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Duraku |
To są siostry Ewa i Magda Duraku. |
Dopełniacz (kogo?) : Duraku |
Przed domem Ewy i Magdy Duraku doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Duraku |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Duraku. |
Biernik (kogo?) : Duraku |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duraku. |
Narzędnik (z kim?) : Duraku |
Wywiad z Ewą i Magdą Duraku był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Duraku |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Duraku. |
Wołacz (o!): Duraku |
Dzień dobry Ewo i Magdo Duraku! |
Zobacz podział na sylaby słowa DURAKU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DURAKU
Zobacz anagramy i słowa z liter - DURAKU
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024