Odmiana nazwiska - DURKO
Odmiana przez przypadki nazwiska DURKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DURKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Durko |
| To jest Jan Durko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Durki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Durki. |
| Celownik (komu?) : Durce |
| Janowi Durce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Durkę |
| Nikt tam nie widział Jana Durkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Durką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Durką. |
| Miejscownik (o kim?) : Durce |
| Nie rozmawiamy o Janie Durce. |
| Wołacz (o!): Durko |
| Mój drogi Janie Durko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DURKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Durko |
| Autorką artykułu jest Ewa Durko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Durko |
| Udałem się po poradę do Ewy Durko. |
| Celownik (komu?) : Durko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Durko. |
| Biernik (kogo?) : Durko |
| Wszyscy lubią Ewę Durko. |
| Narzędnik (z kim?) : Durko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Durko. |
| Miejscownik (o kim?) : Durko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Durko. |
| Wołacz (o!): Durko |
| Mylisz się Ewo Durko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DURKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Durkowie, depr. Durki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Durkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Durków |
| Sprawa Ewy i Jana Durków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Durkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Durkom. |
| Biernik (kogo?) : Durków |
| Ewę i Jana Durków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Durkami |
| Z Ewą i Janem Durkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Durkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Durkach. |
| Wołacz (o!): Durkowie, depr. Durki |
| Ewo i Janie Durkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DURKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Durko |
| To są siostry Ewa i Magda Durko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Durko |
| Przed domem Ewy i Magdy Durko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Durko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Durko. |
| Biernik (kogo?) : Durko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Durko. |
| Narzędnik (z kim?) : Durko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Durko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Durko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Durko. |
| Wołacz (o!): Durko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Durko! |
Wszystkie odmiany nazwiska DURKO:
Durko, Durki, Durce, Durkę, Durką, Durkowie, Durków, Durkom, Durkami, Durkach,Zobacz nazwiska podobne do DURKO:
DURAJ, DURKA, DURA, DURSKA, DURDA, DURAK, DURCZAK, DURZYŃSKA, DURLIK, DURLAK, DURYS, DURLEJ, DURMA, DURCZOK, DURAS,
Zobacz podział na sylaby słowa DURKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DURKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DURKO