Nazwisko mężczyzny (pan) - DURNIK |
---|
Mianownik (kto?) : Durnik |
To jest Jan Durnik. |
Dopełniacz (kogo?) : Durnika |
Na spotkaniu zabrakło Jana Durnika. |
Celownik (komu?) : Durnikowi |
Janowi Durnikowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Durnika |
Nikt tam nie widział Jana Durnika. |
Narzędnik (z kim?) : Durnikiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Durnikiem. |
Miejscownik (o kim?) : Durniku |
Nie rozmawiamy o Janie Durniku. |
Wołacz (o!): Durniku |
Mój drogi Janie Durniku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DURNIKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Durnik |
Autorką artykułu jest Ewa Durnik. |
Dopełniacz (kogo?) : Durnik |
Udałem się po poradę do Ewy Durnik. |
Celownik (komu?) : Durnik |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Durnik. |
Biernik (kogo?) : Durnik |
Wszyscy lubią Ewę Durnik. |
Narzędnik (z kim?) : Durnik |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Durnik. |
Miejscownik (o kim?) : Durnik |
Koleżanki plotkowały o Ewie Durnik. |
Wołacz (o!): Durnik |
Mylisz się Ewo Durnik! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DURNIKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Durnikowie, Durnicy, depr. Durniki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Durnikowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Durników |
Sprawa Ewy i Jana Durników nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Durnikom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Durnikom. |
Biernik (kogo?) : Durników |
Ewę i Jana Durników uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Durnikami |
Z Ewą i Janem Durnikami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Durnikach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Durnikach. |
Wołacz (o!): Durnikowie, Durnicy, depr. Durniki |
Ewo i Janie Durnikowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DURNIKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Durnik |
To są siostry Ewa i Magda Durnik. |
Dopełniacz (kogo?) : Durnik |
Przed domem Ewy i Magdy Durnik doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Durnik |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Durnik. |
Biernik (kogo?) : Durnik |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Durnik. |
Narzędnik (z kim?) : Durnik |
Wywiad z Ewą i Magdą Durnik był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Durnik |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Durnik. |
Wołacz (o!): Durnik |
Dzień dobry Ewo i Magdo Durnik! |
Zobacz podział na sylaby słowa DURNIK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DURNIK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DURNIK
Wybrane słowobezmiarrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
bezmiarom, bezmiarami, bezmiarach, bezmiaru, bezmiarowi, bezmiarem, bezmiarów, bezmiary, bezmiarze, ,...
eOdmiany.pl ©2024