Nazwisko mężczyzny (pan) - DUSANIUK |
---|
Mianownik (kto?) : Dusaniuk |
To jest Jan Dusaniuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dusaniuka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dusaniuka. |
Celownik (komu?) : Dusaniukowi |
Janowi Dusaniukowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dusaniuka |
Nikt tam nie widział Jana Dusaniuka. |
Narzędnik (z kim?) : Dusaniukiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dusaniukiem. |
Miejscownik (o kim?) : Dusaniuku |
Nie rozmawiamy o Janie Dusaniuku. |
Wołacz (o!): Dusaniuku |
Mój drogi Janie Dusaniuku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUSANIUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dusaniuk |
Autorką artykułu jest Ewa Dusaniuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dusaniuk |
Udałem się po poradę do Ewy Dusaniuk. |
Celownik (komu?) : Dusaniuk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dusaniuk. |
Biernik (kogo?) : Dusaniuk |
Wszyscy lubią Ewę Dusaniuk. |
Narzędnik (z kim?) : Dusaniuk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dusaniuk. |
Miejscownik (o kim?) : Dusaniuk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dusaniuk. |
Wołacz (o!): Dusaniuk |
Mylisz się Ewo Dusaniuk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUSANIUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dusaniukowie, Dusaniucy, depr. Dusaniuki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dusaniukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dusaniuków |
Sprawa Ewy i Jana Dusaniuków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dusaniukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dusaniukom. |
Biernik (kogo?) : Dusaniuków |
Ewę i Jana Dusaniuków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dusaniukami |
Z Ewą i Janem Dusaniukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dusaniukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dusaniukach. |
Wołacz (o!): Dusaniukowie, Dusaniucy, depr. Dusaniuki |
Ewo i Janie Dusaniukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUSANIUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dusaniuk |
To są siostry Ewa i Magda Dusaniuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dusaniuk |
Przed domem Ewy i Magdy Dusaniuk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dusaniuk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dusaniuk. |
Biernik (kogo?) : Dusaniuk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dusaniuk. |
Narzędnik (z kim?) : Dusaniuk |
Wywiad z Ewą i Magdą Dusaniuk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dusaniuk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dusaniuk. |
Wołacz (o!): Dusaniuk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dusaniuk! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUSANIUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DUSANIUK
Zobacz synonimy słowa DUSANIUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUSANIUK
Wybrane słowokartuszrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
kartusza, kartuszach, kartuszami, kartusze, kartuszem, kartuszom, kartuszowi, kartuszów, kartuszu, kartuszy, ,...
eOdmiany.pl ©2024