Nazwisko mężczyzny (pan) - DUSHKU |
---|
Mianownik (kto?) : Dushku |
To jest Jan Dushku. |
Dopełniacz (kogo?) : Dushku |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dushku. |
Celownik (komu?) : Dushku |
Janowi Dushku dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dushku |
Nikt tam nie widział Jana Dushku. |
Narzędnik (z kim?) : Dushku |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dushku. |
Miejscownik (o kim?) : Dushku |
Nie rozmawiamy o Janie Dushku. |
Wołacz (o!): Dushku |
Mój drogi Janie Dushku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUSHKUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dushku |
Autorką artykułu jest Ewa Dushku. |
Dopełniacz (kogo?) : Dushku |
Udałem się po poradę do Ewy Dushku. |
Celownik (komu?) : Dushku |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dushku. |
Biernik (kogo?) : Dushku |
Wszyscy lubią Ewę Dushku. |
Narzędnik (z kim?) : Dushku |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dushku. |
Miejscownik (o kim?) : Dushku |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dushku. |
Wołacz (o!): Dushku |
Mylisz się Ewo Dushku! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUSHKURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dushku, depr. Dushku |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dushku. |
Dopełniacz (kogo?) : Dushku |
Sprawa Ewy i Jana Dushku nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dushku |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dushku. |
Biernik (kogo?) : Dushku |
Ewę i Jana Dushku uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dushku |
Z Ewą i Janem Dushku mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dushku |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dushku. |
Wołacz (o!): Dushku, depr. Dushku |
Ewo i Janie Dushku, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUSHKUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dushku |
To są siostry Ewa i Magda Dushku. |
Dopełniacz (kogo?) : Dushku |
Przed domem Ewy i Magdy Dushku doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dushku |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dushku. |
Biernik (kogo?) : Dushku |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dushku. |
Narzędnik (z kim?) : Dushku |
Wywiad z Ewą i Magdą Dushku był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dushku |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dushku. |
Wołacz (o!): Dushku |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dushku! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUSHKU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DUSHKU
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUSHKU
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025