Nazwisko mężczyzny (pan) - DUSIAK |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dusiak |
| To jest Jan Dusiak. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dusiaka |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dusiaka. |
| Celownik (komu?) : Dusiakowi |
| Janowi Dusiakowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dusiaka |
| Nikt tam nie widział Jana Dusiaka. |
| Narzędnik (z kim?) : Dusiakiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dusiakiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dusiaku |
| Nie rozmawiamy o Janie Dusiaku. |
| Wołacz (o!): Dusiaku |
| Mój drogi Janie Dusiaku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUSIAKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dusiak |
| Autorką artykułu jest Ewa Dusiak. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dusiak |
| Udałem się po poradę do Ewy Dusiak. |
| Celownik (komu?) : Dusiak |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dusiak. |
| Biernik (kogo?) : Dusiak |
| Wszyscy lubią Ewę Dusiak. |
| Narzędnik (z kim?) : Dusiak |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dusiak. |
| Miejscownik (o kim?) : Dusiak |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dusiak. |
| Wołacz (o!): Dusiak |
| Mylisz się Ewo Dusiak! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUSIAKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dusiakowie, Dusiacy, depr. Dusiaki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dusiakowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dusiaków |
| Sprawa Ewy i Jana Dusiaków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dusiakom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dusiakom. |
| Biernik (kogo?) : Dusiaków |
| Ewę i Jana Dusiaków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dusiakami |
| Z Ewą i Janem Dusiakami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dusiakach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dusiakach. |
| Wołacz (o!): Dusiakowie, Dusiacy, depr. Dusiaki |
| Ewo i Janie Dusiakowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUSIAKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dusiak |
| To są siostry Ewa i Magda Dusiak. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dusiak |
| Przed domem Ewy i Magdy Dusiak doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dusiak |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dusiak. |
| Biernik (kogo?) : Dusiak |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dusiak. |
| Narzędnik (z kim?) : Dusiak |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dusiak był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dusiak |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dusiak. |
| Wołacz (o!): Dusiak |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dusiak! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUSIAK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUSIAK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUSIAK
Wybrane słowozieleńrzeczownikrodzaj:
żeński
eOdmiany.pl ©2025