Nazwisko mężczyzny (pan) - DUSKE |
---|
Mianownik (kto?) : Duske |
To jest Jan Duske. |
Dopełniacz (kogo?) : Duskego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Duskego. |
Celownik (komu?) : Duskemu |
Janowi Duskemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Duskego |
Nikt tam nie widział Jana Duskego. |
Narzędnik (z kim?) : Duskem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duskem. |
Miejscownik (o kim?) : Duskem |
Nie rozmawiamy o Janie Duskem. |
Wołacz (o!): Duske |
Mój drogi Janie Duske. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUSKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Duske |
Autorką artykułu jest Ewa Duske. |
Dopełniacz (kogo?) : Duske |
Udałem się po poradę do Ewy Duske. |
Celownik (komu?) : Duske |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Duske. |
Biernik (kogo?) : Duske |
Wszyscy lubią Ewę Duske. |
Narzędnik (z kim?) : Duske |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duske. |
Miejscownik (o kim?) : Duske |
Koleżanki plotkowały o Ewie Duske. |
Wołacz (o!): Duske |
Mylisz się Ewo Duske! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUSKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Duskowie, depr. Duske |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Duskowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dusków |
Sprawa Ewy i Jana Dusków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Duskom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duskom. |
Biernik (kogo?) : Dusków |
Ewę i Jana Dusków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Duskami |
Z Ewą i Janem Duskami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Duskach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duskach. |
Wołacz (o!): Duskowie, depr. Duske |
Ewo i Janie Duskowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUSKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Duske |
To są siostry Ewa i Magda Duske. |
Dopełniacz (kogo?) : Duske |
Przed domem Ewy i Magdy Duske doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Duske |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Duske. |
Biernik (kogo?) : Duske |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duske. |
Narzędnik (z kim?) : Duske |
Wywiad z Ewą i Magdą Duske był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Duske |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Duske. |
Wołacz (o!): Duske |
Dzień dobry Ewo i Magdo Duske! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUSKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUSKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUSKE
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025