Odmiana nazwiska - DUSKO
Odmiana przez przypadki nazwiska DUSKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUSKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dusko |
| To jest Jan Dusko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duski |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Duski. |
| Celownik (komu?) : Dusce |
| Janowi Dusce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Duskę |
| Nikt tam nie widział Jana Duskę. |
| Narzędnik (z kim?) : Duską |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duską. |
| Miejscownik (o kim?) : Dusce |
| Nie rozmawiamy o Janie Dusce. |
| Wołacz (o!): Dusko |
| Mój drogi Janie Dusko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUSKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dusko |
| Autorką artykułu jest Ewa Dusko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dusko |
| Udałem się po poradę do Ewy Dusko. |
| Celownik (komu?) : Dusko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dusko. |
| Biernik (kogo?) : Dusko |
| Wszyscy lubią Ewę Dusko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dusko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dusko. |
| Miejscownik (o kim?) : Dusko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dusko. |
| Wołacz (o!): Dusko |
| Mylisz się Ewo Dusko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUSKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duskowie, depr. Duski |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Duskowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dusków |
| Sprawa Ewy i Jana Dusków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Duskom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duskom. |
| Biernik (kogo?) : Dusków |
| Ewę i Jana Dusków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Duskami |
| Z Ewą i Janem Duskami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Duskach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duskach. |
| Wołacz (o!): Duskowie, depr. Duski |
| Ewo i Janie Duskowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUSKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dusko |
| To są siostry Ewa i Magda Dusko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dusko |
| Przed domem Ewy i Magdy Dusko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dusko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dusko. |
| Biernik (kogo?) : Dusko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dusko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dusko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dusko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dusko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dusko. |
| Wołacz (o!): Dusko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dusko! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUSKO:
Dusko, Duski, Dusce, Duskę, Duską, Duskowie, Dusków, Duskom, Duskami, Duskach,Zobacz nazwiska podobne do DUSKO:
DUSZYŃSKA, DUSZA, DUSZAK, DUSZKIEWICZ, DUSIŃSKA, DUSZCZYK, DUSIK, DUSZCZAK, DUSZEŃKO, DUSZYK, DUSZKA, DUSZEK, DUSIŁO, DUSZNIK, DUSZEWSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa DUSKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUSKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUSKO