Odmiana nazwiska - DUSOGE
Odmiana przez przypadki nazwiska DUSOGE:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUSOGE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dusoge |
| To jest Jan Dusoge. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dusogego, Dusoge’a, |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dusogego. |
| Celownik (komu?) : Dusogemu, Dusoge’owi, |
| Janowi Dusogemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dusogego, Dusoge’a, |
| Nikt tam nie widział Jana Dusogego. |
| Narzędnik (z kim?) : Dusogem, Dusoge’em, |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dusogem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dusogem, Dusoge’u, |
| Nie rozmawiamy o Janie Dusogem. |
| Wołacz (o!): Dusoge, Dusoge’u, |
| Mój drogi Janie Dusoge. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUSOGENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dusoge |
| Autorką artykułu jest Ewa Dusoge. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dusoge |
| Udałem się po poradę do Ewy Dusoge. |
| Celownik (komu?) : Dusoge |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dusoge. |
| Biernik (kogo?) : Dusoge |
| Wszyscy lubią Ewę Dusoge. |
| Narzędnik (z kim?) : Dusoge |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dusoge. |
| Miejscownik (o kim?) : Dusoge |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dusoge. |
| Wołacz (o!): Dusoge |
| Mylisz się Ewo Dusoge! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUSOGERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dusoge |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dusoge. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dusogego, Dusoge’a, |
| Sprawa Ewy i Jana Dusogego nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dusogemu, Dusoge’owi, |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dusogemu. |
| Biernik (kogo?) : Dusogego, Dusoge’a, |
| Ewę i Jana Dusogego uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dusogem, Dusoge’em, |
| Z Ewą i Janem Dusogem mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dusogem, Dusoge’u, |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dusogem. |
| Wołacz (o!): Dusoge, Dusoge’u, |
| Ewo i Janie Dusoge, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUSOGENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dusoge |
| To są siostry Ewa i Magda Dusoge. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dusoge |
| Przed domem Ewy i Magdy Dusoge doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dusoge |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dusoge. |
| Biernik (kogo?) : Dusoge |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dusoge. |
| Narzędnik (z kim?) : Dusoge |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dusoge był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dusoge |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dusoge. |
| Wołacz (o!): Dusoge |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dusoge! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUSOGE:
Dusoge, Dusogego, Dusoge’a, , Dusogemu, Dusoge’owi, Dusogem, Dusoge’em, Dusoge’u,Zobacz nazwiska podobne do DUSOGE:
DUSOWSKA, DUSOWSKI,
Zobacz podział na sylaby słowa DUSOGE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUSOGE
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUSOGE
Wybrane słowo