Odmiana nazwiska - DUSZKO
Zobacz też odmianę slowa DUSZKO
Odmiana przez przypadki nazwiska DUSZKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUSZKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duszko |
| To jest Jan Duszko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duszki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Duszki. |
| Celownik (komu?) : Duszce |
| Janowi Duszce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Duszkę |
| Nikt tam nie widział Jana Duszkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Duszką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duszką. |
| Miejscownik (o kim?) : Duszce |
| Nie rozmawiamy o Janie Duszce. |
| Wołacz (o!): Duszko |
| Mój drogi Janie Duszko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUSZKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duszko |
| Autorką artykułu jest Ewa Duszko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duszko |
| Udałem się po poradę do Ewy Duszko. |
| Celownik (komu?) : Duszko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Duszko. |
| Biernik (kogo?) : Duszko |
| Wszyscy lubią Ewę Duszko. |
| Narzędnik (z kim?) : Duszko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duszko. |
| Miejscownik (o kim?) : Duszko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Duszko. |
| Wołacz (o!): Duszko |
| Mylisz się Ewo Duszko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUSZKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duszkowie, depr. Duszki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Duszkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duszków |
| Sprawa Ewy i Jana Duszków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Duszkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duszkom. |
| Biernik (kogo?) : Duszków |
| Ewę i Jana Duszków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Duszkami |
| Z Ewą i Janem Duszkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Duszkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duszkach. |
| Wołacz (o!): Duszkowie, depr. Duszki |
| Ewo i Janie Duszkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUSZKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duszko |
| To są siostry Ewa i Magda Duszko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duszko |
| Przed domem Ewy i Magdy Duszko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Duszko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Duszko. |
| Biernik (kogo?) : Duszko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duszko. |
| Narzędnik (z kim?) : Duszko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Duszko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Duszko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Duszko. |
| Wołacz (o!): Duszko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Duszko! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUSZKO:
Duszko, Duszki, Duszce, Duszkę, Duszką, Duszkowie, Duszków, Duszkom, Duszkami, Duszkach,Zobacz nazwiska podobne do DUSZKO:
DUSZYŃSKA, DUSZA, DUSZAK, DUSZKIEWICZ, DUSZCZYK, DUSZCZAK, DUSZEŃKO, DUSZYK, DUSZKA, OCHĘDUSZKO, DUSZEK, OCHENDUSZKO, DIDUSZKO, DUSZNIK, DUSZEWSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa DUSZKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUSZKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUSZKO
Wybrane słowo