Nazwisko mężczyzny (pan) - DUVETTE |
---|
Mianownik (kto?) : Duvette |
To jest Jan Duvette. |
Dopełniacz (kogo?) : Duvettego, Duvette |
Na spotkaniu zabrakło Jana Duvettego. |
Celownik (komu?) : Duvettemu, Duvette |
Janowi Duvettemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Duvettego, Duvette |
Nikt tam nie widział Jana Duvettego. |
Narzędnik (z kim?) : Duvettem, Duvette |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duvettem. |
Miejscownik (o kim?) : Duvettem, Duvette |
Nie rozmawiamy o Janie Duvettem. |
Wołacz (o!): Duvette |
Mój drogi Janie Duvette. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUVETTENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Duvette |
Autorką artykułu jest Ewa Duvette. |
Dopełniacz (kogo?) : Duvette |
Udałem się po poradę do Ewy Duvette. |
Celownik (komu?) : Duvette |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Duvette. |
Biernik (kogo?) : Duvette |
Wszyscy lubią Ewę Duvette. |
Narzędnik (z kim?) : Duvette |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duvette. |
Miejscownik (o kim?) : Duvette |
Koleżanki plotkowały o Ewie Duvette. |
Wołacz (o!): Duvette |
Mylisz się Ewo Duvette! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUVETTERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Duvettowie, Duvette, depr. Duvette |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Duvettowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Duvettów, Duvette |
Sprawa Ewy i Jana Duvettów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Duvettom, Duvette |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duvettom. |
Biernik (kogo?) : Duvettów, Duvette |
Ewę i Jana Duvettów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Duvettami, Duvette |
Z Ewą i Janem Duvettami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Duvettach, Duvette |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duvettach. |
Wołacz (o!): Duvettowie, Duvette, depr. Duvette |
Ewo i Janie Duvettowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUVETTENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Duvette |
To są siostry Ewa i Magda Duvette. |
Dopełniacz (kogo?) : Duvette |
Przed domem Ewy i Magdy Duvette doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Duvette |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Duvette. |
Biernik (kogo?) : Duvette |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duvette. |
Narzędnik (z kim?) : Duvette |
Wywiad z Ewą i Magdą Duvette był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Duvette |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Duvette. |
Wołacz (o!): Duvette |
Dzień dobry Ewo i Magdo Duvette! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUVETTE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DUVETTE
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUVETTE
Wybrane słowoamarantrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
amarantom, amarantami, amarantach, amarantu, amarantowi, amarantem, amarancie, amaranty, amarantów, ,...
eOdmiany.pl ©2025