Odmiana nazwiska - DUŃ
Odmiana przez przypadki nazwiska DUŃ:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUŃ |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duń |
| To jest Jan Duń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dunia |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dunia. |
| Celownik (komu?) : Duniowi |
| Janowi Duniowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dunia |
| Nikt tam nie widział Jana Dunia. |
| Narzędnik (z kim?) : Duniem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duniem. |
| Miejscownik (o kim?) : Duniu |
| Nie rozmawiamy o Janie Duniu. |
| Wołacz (o!): Duniu |
| Mój drogi Janie Duniu. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUŃNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duń |
| Autorką artykułu jest Ewa Duń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duń |
| Udałem się po poradę do Ewy Duń. |
| Celownik (komu?) : Duń |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Duń. |
| Biernik (kogo?) : Duń |
| Wszyscy lubią Ewę Duń. |
| Narzędnik (z kim?) : Duń |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duń. |
| Miejscownik (o kim?) : Duń |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Duń. |
| Wołacz (o!): Duń |
| Mylisz się Ewo Duń! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUŃRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duniowie, depr. Dunie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Duniowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duniów |
| Sprawa Ewy i Jana Duniów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Duniom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duniom. |
| Biernik (kogo?) : Duniów |
| Ewę i Jana Duniów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Duniami |
| Z Ewą i Janem Duniami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Duniach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duniach. |
| Wołacz (o!): Duniowie, depr. Dunie |
| Ewo i Janie Duniowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUŃNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duń |
| To są siostry Ewa i Magda Duń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duń |
| Przed domem Ewy i Magdy Duń doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Duń |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Duń. |
| Biernik (kogo?) : Duń |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duń. |
| Narzędnik (z kim?) : Duń |
| Wywiad z Ewą i Magdą Duń był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Duń |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Duń. |
| Wołacz (o!): Duń |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Duń! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUŃ:
Duń, Dunia, Duniowi, Duniem, Duniu, Duniowie, Dunie, Duniów, Duniom, Duniami, Duniach,Zobacz nazwiska podobne do DUŃ:
DUDEK, DUDA, DUDZIŃSKA, DUBIEL, DUDZIAK, DUDZIK, DUSZYŃSKA, DUTKIEWICZ, DUSZA, DUDKIEWICZ, DUL, DURAJ, DUTKA, DURKA, DUDKA,
Zobacz podział na sylaby słowa DUŃ
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUŃ
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUŃ