Odmiana nazwiska - DUŃCZYK
Zobacz też odmianę slowa DUŃCZYK
Odmiana przez przypadki nazwiska DUŃCZYK:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUŃCZYK |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duńczyk |
| To jest Jan Duńczyk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duńczyka |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Duńczyka. |
| Celownik (komu?) : Duńczykowi |
| Janowi Duńczykowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Duńczyka |
| Nikt tam nie widział Jana Duńczyka. |
| Narzędnik (z kim?) : Duńczykiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duńczykiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Duńczyku |
| Nie rozmawiamy o Janie Duńczyku. |
| Wołacz (o!): Duńczyku |
| Mój drogi Janie Duńczyku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUŃCZYKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duńczyk |
| Autorką artykułu jest Ewa Duńczyk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duńczyk |
| Udałem się po poradę do Ewy Duńczyk. |
| Celownik (komu?) : Duńczyk |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Duńczyk. |
| Biernik (kogo?) : Duńczyk |
| Wszyscy lubią Ewę Duńczyk. |
| Narzędnik (z kim?) : Duńczyk |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duńczyk. |
| Miejscownik (o kim?) : Duńczyk |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Duńczyk. |
| Wołacz (o!): Duńczyk |
| Mylisz się Ewo Duńczyk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUŃCZYKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duńczykowie, Duńczycy, depr. Duńczyki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Duńczykowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duńczyków |
| Sprawa Ewy i Jana Duńczyków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Duńczykom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duńczykom. |
| Biernik (kogo?) : Duńczyków |
| Ewę i Jana Duńczyków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Duńczykami |
| Z Ewą i Janem Duńczykami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Duńczykach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duńczykach. |
| Wołacz (o!): Duńczykowie, Duńczycy, depr. Duńczyki |
| Ewo i Janie Duńczykowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUŃCZYKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duńczyk |
| To są siostry Ewa i Magda Duńczyk. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duńczyk |
| Przed domem Ewy i Magdy Duńczyk doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Duńczyk |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Duńczyk. |
| Biernik (kogo?) : Duńczyk |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duńczyk. |
| Narzędnik (z kim?) : Duńczyk |
| Wywiad z Ewą i Magdą Duńczyk był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Duńczyk |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Duńczyk. |
| Wołacz (o!): Duńczyk |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Duńczyk! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUŃCZYK:
Duńczyk, Duńczyka, Duńczykowi, Duńczykiem, Duńczyku, Duńczykowie, Duńczycy, Duńczyki, Duńczyków, Duńczykom, Duńczykami, Duńczykach,Zobacz nazwiska podobne do DUŃCZYK:
ZDUŃCZYK, DUŃCZAK, DUŃCZEWSKA, FEDUŃCZYK, DUŃCZYKOWSKA, DUŃCZEWSKI, BLOUËT-ZDUŃCZYK, CHOJNACKI-DUŃCZYK,
Zobacz podział na sylaby słowa DUŃCZYK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUŃCZYK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUŃCZYK
Wybrane słowo