Odmiana nazwiska - DUŚKO
Odmiana przez przypadki nazwiska DUŚKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUŚKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duśko |
| To jest Jan Duśko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duśki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Duśki. |
| Celownik (komu?) : Duśce |
| Janowi Duśce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Duśkę |
| Nikt tam nie widział Jana Duśkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Duśką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duśką. |
| Miejscownik (o kim?) : Duśce |
| Nie rozmawiamy o Janie Duśce. |
| Wołacz (o!): Duśko |
| Mój drogi Janie Duśko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUŚKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duśko |
| Autorką artykułu jest Ewa Duśko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duśko |
| Udałem się po poradę do Ewy Duśko. |
| Celownik (komu?) : Duśko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Duśko. |
| Biernik (kogo?) : Duśko |
| Wszyscy lubią Ewę Duśko. |
| Narzędnik (z kim?) : Duśko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duśko. |
| Miejscownik (o kim?) : Duśko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Duśko. |
| Wołacz (o!): Duśko |
| Mylisz się Ewo Duśko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUŚKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duśkowie, depr. Duśki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Duśkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duśków |
| Sprawa Ewy i Jana Duśków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Duśkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duśkom. |
| Biernik (kogo?) : Duśków |
| Ewę i Jana Duśków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Duśkami |
| Z Ewą i Janem Duśkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Duśkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duśkach. |
| Wołacz (o!): Duśkowie, depr. Duśki |
| Ewo i Janie Duśkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUŚKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duśko |
| To są siostry Ewa i Magda Duśko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duśko |
| Przed domem Ewy i Magdy Duśko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Duśko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Duśko. |
| Biernik (kogo?) : Duśko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duśko. |
| Narzędnik (z kim?) : Duśko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Duśko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Duśko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Duśko. |
| Wołacz (o!): Duśko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Duśko! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUŚKO:
Duśko, Duśki, Duśce, Duśkę, Duśką, Duśkowie, Duśków, Duśkom, Duśkami, Duśkach,Zobacz nazwiska podobne do DUŚKO:
DUŚ, DUŚLAK, DUŚTER, DUŚ-PILARZ,
Zobacz podział na sylaby słowa DUŚKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUŚKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUŚKO
Wybrane słowo