Nazwisko mężczyzny (pan) - DWILIŃSKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dwilińska |
To jest Jan Dwilińska. |
Dopełniacz (kogo?) : Dwiliński |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dwiliński. |
Celownik (komu?) : Dwilińsce |
Janowi Dwilińsce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dwilińskę |
Nikt tam nie widział Jana Dwilińskę. |
Narzędnik (z kim?) : Dwilińską |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dwilińską. |
Miejscownik (o kim?) : Dwilińsce |
Nie rozmawiamy o Janie Dwilińsce. |
Wołacz (o!): Dwilińsko |
Mój drogi Janie Dwilińsko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DWILIŃSKA |
---|
Mianownik (kto?) : Dwilińska |
Autorką artykułu jest Ewa Dwilińska. |
Dopełniacz (kogo?) : Dwilińskiej |
Udałem się po poradę do Ewy Dwilińskiej. |
Celownik (komu?) : Dwilińskiej |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dwilińskiej. |
Biernik (kogo?) : Dwilińską |
Wszyscy lubią Ewę Dwilińską. |
Narzędnik (z kim?) : Dwilińską |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dwilińską. |
Miejscownik (o kim?) : Dwilińskiej |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dwilińskiej. |
Wołacz (o!): Dwilińska |
Mylisz się Ewo Dwilińska! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DWILIŃSKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dwilińskowie, depr. Dwiliński |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dwilińskowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dwilińsków |
Sprawa Ewy i Jana Dwilińsków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dwilińskom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dwilińskom. |
Biernik (kogo?) : Dwilińsków |
Ewę i Jana Dwilińsków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dwilińskami |
Z Ewą i Janem Dwilińskami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dwilińskach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dwilińskach. |
Wołacz (o!): Dwilińskowie, depr. Dwiliński |
Ewo i Janie Dwilińskowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DWILIŃSKA |
---|
Mianownik (kto?) : Dwilińskie |
To są siostry Ewa i Magda Dwilińskie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dwilińskich |
Przed domem Ewy i Magdy Dwilińskich doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dwilińskim |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dwilińskim. |
Biernik (kogo?) : Dwilińskie |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dwilińskie. |
Narzędnik (z kim?) : Dwilińskimi |
Wywiad z Ewą i Magdą Dwilińskimi był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dwilińskich |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dwilińskich. |
Wołacz (o!): Dwilińskie |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dwilińskie! |
Zobacz podział na sylaby słowa DWILIŃSKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DWILIŃSKA
Zobacz synonimy słowa DWILIŃSKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DWILIŃSKA
eOdmiany.pl ©2024