Nazwisko mężczyzny (pan) - DWULETZKI |
---|
Mianownik (kto?) : Dwuletzki |
To jest Jan Dwuletzki. |
Dopełniacz (kogo?) : Dwuletzkiego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dwuletzkiego. |
Celownik (komu?) : Dwuletzkiemu |
Janowi Dwuletzkiemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dwuletzkiego |
Nikt tam nie widział Jana Dwuletzkiego. |
Narzędnik (z kim?) : Dwuletzkim |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dwuletzkim. |
Miejscownik (o kim?) : Dwuletzkim |
Nie rozmawiamy o Janie Dwuletzkim. |
Wołacz (o!): Dwuletzki |
Mój drogi Janie Dwuletzki. |
Nazwisko kobiety (pani) - DWULETZKINazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dwuletzki |
Autorką artykułu jest Ewa Dwuletzki. |
Dopełniacz (kogo?) : Dwuletzki |
Udałem się po poradę do Ewy Dwuletzki. |
Celownik (komu?) : Dwuletzki |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dwuletzki. |
Biernik (kogo?) : Dwuletzki |
Wszyscy lubią Ewę Dwuletzki. |
Narzędnik (z kim?) : Dwuletzki |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dwuletzki. |
Miejscownik (o kim?) : Dwuletzki |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dwuletzki. |
Wołacz (o!): Dwuletzki |
Mylisz się Ewo Dwuletzki! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DWULETZKIRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dwuletzcy, depr. Dwuletzkie |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dwuletzcy. |
Dopełniacz (kogo?) : Dwuletzkich |
Sprawa Ewy i Jana Dwuletzkich nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dwuletzkim |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dwuletzkim. |
Biernik (kogo?) : Dwuletzkich |
Ewę i Jana Dwuletzkich uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dwuletzkimi |
Z Ewą i Janem Dwuletzkimi mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dwuletzkich |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dwuletzkich. |
Wołacz (o!): Dwuletzcy, depr. Dwuletzkie |
Ewo i Janie Dwuletzcy, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DWULETZKINazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dwuletzki |
To są siostry Ewa i Magda Dwuletzki. |
Dopełniacz (kogo?) : Dwuletzki |
Przed domem Ewy i Magdy Dwuletzki doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dwuletzki |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dwuletzki. |
Biernik (kogo?) : Dwuletzki |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dwuletzki. |
Narzędnik (z kim?) : Dwuletzki |
Wywiad z Ewą i Magdą Dwuletzki był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dwuletzki |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dwuletzki. |
Wołacz (o!): Dwuletzki |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dwuletzki! |
Zobacz podział na sylaby słowa DWULETZKI
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DWULETZKI
Zobacz synonimy słowa DWULETZKI
Zobacz anagramy i słowa z liter - DWULETZKI
eOdmiany.pl ©2024