Nazwisko mężczyzny (pan) - DYBIONKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dybionka |
To jest Jan Dybionka. |
Dopełniacz (kogo?) : Dybionki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dybionki. |
Celownik (komu?) : Dybionce |
Janowi Dybionce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dybionkę |
Nikt tam nie widział Jana Dybionkę. |
Narzędnik (z kim?) : Dybionką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dybionką. |
Miejscownik (o kim?) : Dybionce |
Nie rozmawiamy o Janie Dybionce. |
Wołacz (o!): Dybionko |
Mój drogi Janie Dybionko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DYBIONKA |
---|
Mianownik (kto?) : Dybionka |
Autorką artykułu jest Ewa Dybionka. |
Dopełniacz (kogo?) : Dybionki |
Udałem się po poradę do Ewy Dybionki. |
Celownik (komu?) : Dybionce |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dybionce. |
Biernik (kogo?) : Dybionkę |
Wszyscy lubią Ewę Dybionkę. |
Narzędnik (z kim?) : Dybionką |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dybionką. |
Miejscownik (o kim?) : Dybionce |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dybionce. |
Wołacz (o!): Dybionko |
Mylisz się Ewo Dybionko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DYBIONKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dybionkowie, depr. Dybionki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dybionkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dybionków |
Sprawa Ewy i Jana Dybionków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dybionkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dybionkom. |
Biernik (kogo?) : Dybionków |
Ewę i Jana Dybionków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dybionkami |
Z Ewą i Janem Dybionkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dybionkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dybionkach. |
Wołacz (o!): Dybionkowie, depr. Dybionki |
Ewo i Janie Dybionkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DYBIONKA |
---|
Mianownik (kto?) : Dybionki |
To są siostry Ewa i Magda Dybionki. |
Dopełniacz (kogo?) : Dybionek |
Przed domem Ewy i Magdy Dybionek doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dybionkom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dybionkom. |
Biernik (kogo?) : Dybionki |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dybionki. |
Narzędnik (z kim?) : Dybionkami |
Wywiad z Ewą i Magdą Dybionkami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dybionkach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dybionkach. |
Wołacz (o!): Dybionki |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dybionki! |
Zobacz podział na sylaby słowa DYBIONKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DYBIONKA
Zobacz synonimy słowa DYBIONKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DYBIONKA
Wybrane słowobekerelrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
bekerelom, bekerelami, bekerelach, bekerela, bekerelowi, bekerelem, bekerelu, bekerele, bekerelów, bekereli, ,...
eOdmiany.pl ©2024