Nazwisko mężczyzny (pan) - DYBIŃSKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dybińska |
To jest Jan Dybińska. |
Dopełniacz (kogo?) : Dybiński |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dybiński. |
Celownik (komu?) : Dybińsce |
Janowi Dybińsce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dybińskę |
Nikt tam nie widział Jana Dybińskę. |
Narzędnik (z kim?) : Dybińską |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dybińską. |
Miejscownik (o kim?) : Dybińsce |
Nie rozmawiamy o Janie Dybińsce. |
Wołacz (o!): Dybińsko |
Mój drogi Janie Dybińsko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DYBIŃSKA |
---|
Mianownik (kto?) : Dybińska |
Autorką artykułu jest Ewa Dybińska. |
Dopełniacz (kogo?) : Dybińskiej |
Udałem się po poradę do Ewy Dybińskiej. |
Celownik (komu?) : Dybińskiej |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dybińskiej. |
Biernik (kogo?) : Dybińską |
Wszyscy lubią Ewę Dybińską. |
Narzędnik (z kim?) : Dybińską |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dybińską. |
Miejscownik (o kim?) : Dybińskiej |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dybińskiej. |
Wołacz (o!): Dybińska |
Mylisz się Ewo Dybińska! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DYBIŃSKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dybińskowie, depr. Dybiński |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dybińskowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dybińsków |
Sprawa Ewy i Jana Dybińsków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dybińskom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dybińskom. |
Biernik (kogo?) : Dybińsków |
Ewę i Jana Dybińsków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dybińskami |
Z Ewą i Janem Dybińskami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dybińskach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dybińskach. |
Wołacz (o!): Dybińskowie, depr. Dybiński |
Ewo i Janie Dybińskowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DYBIŃSKA |
---|
Mianownik (kto?) : Dybińskie |
To są siostry Ewa i Magda Dybińskie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dybińskich |
Przed domem Ewy i Magdy Dybińskich doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dybińskim |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dybińskim. |
Biernik (kogo?) : Dybińskie |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dybińskie. |
Narzędnik (z kim?) : Dybińskimi |
Wywiad z Ewą i Magdą Dybińskimi był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dybińskich |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dybińskich. |
Wołacz (o!): Dybińskie |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dybińskie! |
Zobacz podział na sylaby słowa DYBIŃSKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DYBIŃSKA
Zobacz synonimy słowa DYBIŃSKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DYBIŃSKA
eOdmiany.pl ©2024