Nazwisko mężczyzny (pan) - DYBLIUK |
---|
Mianownik (kto?) : Dybliuk |
To jest Jan Dybliuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dybliuka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dybliuka. |
Celownik (komu?) : Dybliukowi |
Janowi Dybliukowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dybliuka |
Nikt tam nie widział Jana Dybliuka. |
Narzędnik (z kim?) : Dybliukiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dybliukiem. |
Miejscownik (o kim?) : Dybliuku |
Nie rozmawiamy o Janie Dybliuku. |
Wołacz (o!): Dybliuku |
Mój drogi Janie Dybliuku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DYBLIUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dybliuk |
Autorką artykułu jest Ewa Dybliuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dybliuk |
Udałem się po poradę do Ewy Dybliuk. |
Celownik (komu?) : Dybliuk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dybliuk. |
Biernik (kogo?) : Dybliuk |
Wszyscy lubią Ewę Dybliuk. |
Narzędnik (z kim?) : Dybliuk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dybliuk. |
Miejscownik (o kim?) : Dybliuk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dybliuk. |
Wołacz (o!): Dybliuk |
Mylisz się Ewo Dybliuk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DYBLIUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dybliukowie, Dybliucy, depr. Dybliuki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dybliukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dybliuków |
Sprawa Ewy i Jana Dybliuków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dybliukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dybliukom. |
Biernik (kogo?) : Dybliuków |
Ewę i Jana Dybliuków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dybliukami |
Z Ewą i Janem Dybliukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dybliukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dybliukach. |
Wołacz (o!): Dybliukowie, Dybliucy, depr. Dybliuki |
Ewo i Janie Dybliukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DYBLIUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dybliuk |
To są siostry Ewa i Magda Dybliuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dybliuk |
Przed domem Ewy i Magdy Dybliuk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dybliuk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dybliuk. |
Biernik (kogo?) : Dybliuk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dybliuk. |
Narzędnik (z kim?) : Dybliuk |
Wywiad z Ewą i Magdą Dybliuk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dybliuk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dybliuk. |
Wołacz (o!): Dybliuk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dybliuk! |
Zobacz podział na sylaby słowa DYBLIUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DYBLIUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DYBLIUK
eOdmiany.pl ©2024