Nazwisko mężczyzny (pan) - DYDUK |
---|
Mianownik (kto?) : Dyduk |
To jest Jan Dyduk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dyduka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dyduka. |
Celownik (komu?) : Dydukowi |
Janowi Dydukowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dyduka |
Nikt tam nie widział Jana Dyduka. |
Narzędnik (z kim?) : Dydukiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dydukiem. |
Miejscownik (o kim?) : Dyduku |
Nie rozmawiamy o Janie Dyduku. |
Wołacz (o!): Dyduku |
Mój drogi Janie Dyduku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DYDUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dyduk |
Autorką artykułu jest Ewa Dyduk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dyduk |
Udałem się po poradę do Ewy Dyduk. |
Celownik (komu?) : Dyduk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dyduk. |
Biernik (kogo?) : Dyduk |
Wszyscy lubią Ewę Dyduk. |
Narzędnik (z kim?) : Dyduk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dyduk. |
Miejscownik (o kim?) : Dyduk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dyduk. |
Wołacz (o!): Dyduk |
Mylisz się Ewo Dyduk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DYDUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dydukowie, Dyducy, depr. Dyduki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dydukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dyduków |
Sprawa Ewy i Jana Dyduków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dydukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dydukom. |
Biernik (kogo?) : Dyduków |
Ewę i Jana Dyduków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dydukami |
Z Ewą i Janem Dydukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dydukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dydukach. |
Wołacz (o!): Dydukowie, Dyducy, depr. Dyduki |
Ewo i Janie Dydukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DYDUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dyduk |
To są siostry Ewa i Magda Dyduk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dyduk |
Przed domem Ewy i Magdy Dyduk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dyduk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dyduk. |
Biernik (kogo?) : Dyduk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dyduk. |
Narzędnik (z kim?) : Dyduk |
Wywiad z Ewą i Magdą Dyduk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dyduk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dyduk. |
Wołacz (o!): Dyduk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dyduk! |
Zobacz podział na sylaby słowa DYDUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DYDUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DYDUK
Wybrane słowooblecczasownik dokonanyodmiany:
oblecz, obleczcie, obleczcież, oblecze, obleczecie, obleczemy, obleczeni, obleczenia, obleczeniach, obleczeniami, obleczenie, ,...
eOdmiany.pl ©2024