Nazwisko mężczyzny (pan) - DYJAKON |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dyjakon |
| To jest Jan Dyjakon. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dyjakona |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dyjakona. |
| Celownik (komu?) : Dyjakonowi |
| Janowi Dyjakonowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dyjakona |
| Nikt tam nie widział Jana Dyjakona. |
| Narzędnik (z kim?) : Dyjakonem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dyjakonem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dyjakonie |
| Nie rozmawiamy o Janie Dyjakonie. |
| Wołacz (o!): Dyjakonie |
| Mój drogi Janie Dyjakonie. |
Nazwisko kobiety (pani) - DYJAKONNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dyjakon |
| Autorką artykułu jest Ewa Dyjakon. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dyjakon |
| Udałem się po poradę do Ewy Dyjakon. |
| Celownik (komu?) : Dyjakon |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dyjakon. |
| Biernik (kogo?) : Dyjakon |
| Wszyscy lubią Ewę Dyjakon. |
| Narzędnik (z kim?) : Dyjakon |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dyjakon. |
| Miejscownik (o kim?) : Dyjakon |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dyjakon. |
| Wołacz (o!): Dyjakon |
| Mylisz się Ewo Dyjakon! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DYJAKONRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dyjakonowie, depr. Dyjakony |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dyjakonowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dyjakonów |
| Sprawa Ewy i Jana Dyjakonów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dyjakonom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dyjakonom. |
| Biernik (kogo?) : Dyjakonów |
| Ewę i Jana Dyjakonów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dyjakonami |
| Z Ewą i Janem Dyjakonami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dyjakonach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dyjakonach. |
| Wołacz (o!): Dyjakonowie, depr. Dyjakony |
| Ewo i Janie Dyjakonowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DYJAKONNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dyjakon |
| To są siostry Ewa i Magda Dyjakon. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dyjakon |
| Przed domem Ewy i Magdy Dyjakon doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dyjakon |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dyjakon. |
| Biernik (kogo?) : Dyjakon |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dyjakon. |
| Narzędnik (z kim?) : Dyjakon |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dyjakon był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dyjakon |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dyjakon. |
| Wołacz (o!): Dyjakon |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dyjakon! |
Zobacz podział na sylaby słowa DYJAKON
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DYJAKON
Zobacz anagramy i słowa z liter - DYJAKON
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025