Nazwisko mężczyzny (pan) - DYMIANIUK |
---|
Mianownik (kto?) : Dymianiuk |
To jest Jan Dymianiuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymianiuka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dymianiuka. |
Celownik (komu?) : Dymianiukowi |
Janowi Dymianiukowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dymianiuka |
Nikt tam nie widział Jana Dymianiuka. |
Narzędnik (z kim?) : Dymianiukiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dymianiukiem. |
Miejscownik (o kim?) : Dymianiuku |
Nie rozmawiamy o Janie Dymianiuku. |
Wołacz (o!): Dymianiuku |
Mój drogi Janie Dymianiuku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DYMIANIUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dymianiuk |
Autorką artykułu jest Ewa Dymianiuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymianiuk |
Udałem się po poradę do Ewy Dymianiuk. |
Celownik (komu?) : Dymianiuk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dymianiuk. |
Biernik (kogo?) : Dymianiuk |
Wszyscy lubią Ewę Dymianiuk. |
Narzędnik (z kim?) : Dymianiuk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dymianiuk. |
Miejscownik (o kim?) : Dymianiuk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dymianiuk. |
Wołacz (o!): Dymianiuk |
Mylisz się Ewo Dymianiuk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DYMIANIUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dymianiukowie, Dymianiucy, depr. Dymianiuki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dymianiukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymianiuków |
Sprawa Ewy i Jana Dymianiuków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dymianiukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dymianiukom. |
Biernik (kogo?) : Dymianiuków |
Ewę i Jana Dymianiuków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dymianiukami |
Z Ewą i Janem Dymianiukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dymianiukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dymianiukach. |
Wołacz (o!): Dymianiukowie, Dymianiucy, depr. Dymianiuki |
Ewo i Janie Dymianiukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DYMIANIUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dymianiuk |
To są siostry Ewa i Magda Dymianiuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymianiuk |
Przed domem Ewy i Magdy Dymianiuk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dymianiuk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dymianiuk. |
Biernik (kogo?) : Dymianiuk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dymianiuk. |
Narzędnik (z kim?) : Dymianiuk |
Wywiad z Ewą i Magdą Dymianiuk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dymianiuk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dymianiuk. |
Wołacz (o!): Dymianiuk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dymianiuk! |
Zobacz podział na sylaby słowa DYMIANIUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DYMIANIUK
Zobacz synonimy słowa DYMIANIUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DYMIANIUK
eOdmiany.pl ©2025