Nazwisko mężczyzny (pan) - DYMITRUK |
---|
Mianownik (kto?) : Dymitruk |
To jest Jan Dymitruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymitruka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dymitruka. |
Celownik (komu?) : Dymitrukowi |
Janowi Dymitrukowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dymitruka |
Nikt tam nie widział Jana Dymitruka. |
Narzędnik (z kim?) : Dymitrukiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dymitrukiem. |
Miejscownik (o kim?) : Dymitruku |
Nie rozmawiamy o Janie Dymitruku. |
Wołacz (o!): Dymitruku |
Mój drogi Janie Dymitruku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DYMITRUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dymitruk |
Autorką artykułu jest Ewa Dymitruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymitruk |
Udałem się po poradę do Ewy Dymitruk. |
Celownik (komu?) : Dymitruk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dymitruk. |
Biernik (kogo?) : Dymitruk |
Wszyscy lubią Ewę Dymitruk. |
Narzędnik (z kim?) : Dymitruk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dymitruk. |
Miejscownik (o kim?) : Dymitruk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dymitruk. |
Wołacz (o!): Dymitruk |
Mylisz się Ewo Dymitruk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DYMITRUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dymitrukowie, Dymitrucy, depr. Dymitruki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dymitrukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymitruków |
Sprawa Ewy i Jana Dymitruków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dymitrukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dymitrukom. |
Biernik (kogo?) : Dymitruków |
Ewę i Jana Dymitruków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dymitrukami |
Z Ewą i Janem Dymitrukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dymitrukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dymitrukach. |
Wołacz (o!): Dymitrukowie, Dymitrucy, depr. Dymitruki |
Ewo i Janie Dymitrukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DYMITRUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dymitruk |
To są siostry Ewa i Magda Dymitruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymitruk |
Przed domem Ewy i Magdy Dymitruk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dymitruk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dymitruk. |
Biernik (kogo?) : Dymitruk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dymitruk. |
Narzędnik (z kim?) : Dymitruk |
Wywiad z Ewą i Magdą Dymitruk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dymitruk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dymitruk. |
Wołacz (o!): Dymitruk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dymitruk! |
Zobacz podział na sylaby słowa DYMITRUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DYMITRUK
Zobacz synonimy słowa DYMITRUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DYMITRUK
Wybrane słowofajrantrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
fajrancie, fajranta, fajrantach, fajrantami, fajrantem, fajrantom, fajrantowi, fajrantów, fajrantu, fajranty, ,...
eOdmiany.pl ©2024