Nazwisko mężczyzny (pan) - DYMIŃCZYK |
---|
Mianownik (kto?) : Dymińczyk |
To jest Jan Dymińczyk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymińczyka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dymińczyka. |
Celownik (komu?) : Dymińczykowi |
Janowi Dymińczykowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dymińczyka |
Nikt tam nie widział Jana Dymińczyka. |
Narzędnik (z kim?) : Dymińczykiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dymińczykiem. |
Miejscownik (o kim?) : Dymińczyku |
Nie rozmawiamy o Janie Dymińczyku. |
Wołacz (o!): Dymińczyku |
Mój drogi Janie Dymińczyku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DYMIŃCZYKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dymińczyk |
Autorką artykułu jest Ewa Dymińczyk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymińczyk |
Udałem się po poradę do Ewy Dymińczyk. |
Celownik (komu?) : Dymińczyk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dymińczyk. |
Biernik (kogo?) : Dymińczyk |
Wszyscy lubią Ewę Dymińczyk. |
Narzędnik (z kim?) : Dymińczyk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dymińczyk. |
Miejscownik (o kim?) : Dymińczyk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dymińczyk. |
Wołacz (o!): Dymińczyk |
Mylisz się Ewo Dymińczyk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DYMIŃCZYKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dymińczykowie, Dymińczycy, depr. Dymińczyki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dymińczykowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymińczyków |
Sprawa Ewy i Jana Dymińczyków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dymińczykom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dymińczykom. |
Biernik (kogo?) : Dymińczyków |
Ewę i Jana Dymińczyków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dymińczykami |
Z Ewą i Janem Dymińczykami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dymińczykach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dymińczykach. |
Wołacz (o!): Dymińczykowie, Dymińczycy, depr. Dymińczyki |
Ewo i Janie Dymińczykowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DYMIŃCZYKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dymińczyk |
To są siostry Ewa i Magda Dymińczyk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymińczyk |
Przed domem Ewy i Magdy Dymińczyk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dymińczyk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dymińczyk. |
Biernik (kogo?) : Dymińczyk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dymińczyk. |
Narzędnik (z kim?) : Dymińczyk |
Wywiad z Ewą i Magdą Dymińczyk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dymińczyk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dymińczyk. |
Wołacz (o!): Dymińczyk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dymińczyk! |
Zobacz podział na sylaby słowa DYMIŃCZYK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DYMIŃCZYK
Zobacz synonimy słowa DYMIŃCZYK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DYMIŃCZYK
Wybrane słowopopraćczasownik dokonanyodmiany:
popierz, popierzcie, popierzcież, popierze, popierzecie, popierzemy, popierzesz, popierzmy, popierzmyż, popierzże, popiorą, ,...
eOdmiany.pl ©2024