Nazwisko mężczyzny (pan) - DYMIŃSKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dymińska |
To jest Jan Dymińska. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymiński |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dymiński. |
Celownik (komu?) : Dymińsce |
Janowi Dymińsce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dymińskę |
Nikt tam nie widział Jana Dymińskę. |
Narzędnik (z kim?) : Dymińską |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dymińską. |
Miejscownik (o kim?) : Dymińsce |
Nie rozmawiamy o Janie Dymińsce. |
Wołacz (o!): Dymińsko |
Mój drogi Janie Dymińsko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DYMIŃSKA |
---|
Mianownik (kto?) : Dymińska |
Autorką artykułu jest Ewa Dymińska. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymińskiej |
Udałem się po poradę do Ewy Dymińskiej. |
Celownik (komu?) : Dymińskiej |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dymińskiej. |
Biernik (kogo?) : Dymińską |
Wszyscy lubią Ewę Dymińską. |
Narzędnik (z kim?) : Dymińską |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dymińską. |
Miejscownik (o kim?) : Dymińskiej |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dymińskiej. |
Wołacz (o!): Dymińska |
Mylisz się Ewo Dymińska! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DYMIŃSKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dymińskowie, depr. Dymiński |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dymińskowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymińsków |
Sprawa Ewy i Jana Dymińsków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dymińskom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dymińskom. |
Biernik (kogo?) : Dymińsków |
Ewę i Jana Dymińsków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dymińskami |
Z Ewą i Janem Dymińskami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dymińskach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dymińskach. |
Wołacz (o!): Dymińskowie, depr. Dymiński |
Ewo i Janie Dymińskowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DYMIŃSKA |
---|
Mianownik (kto?) : Dymińskie |
To są siostry Ewa i Magda Dymińskie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymińskich |
Przed domem Ewy i Magdy Dymińskich doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dymińskim |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dymińskim. |
Biernik (kogo?) : Dymińskie |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dymińskie. |
Narzędnik (z kim?) : Dymińskimi |
Wywiad z Ewą i Magdą Dymińskimi był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dymińskich |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dymińskich. |
Wołacz (o!): Dymińskie |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dymińskie! |
Zobacz podział na sylaby słowa DYMIŃSKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DYMIŃSKA
Zobacz synonimy słowa DYMIŃSKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DYMIŃSKA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024