Nazwisko mężczyzny (pan) - DYMNICKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dymnicka |
To jest Jan Dymnicka. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymnicki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dymnicki. |
Celownik (komu?) : Dymnicce |
Janowi Dymnicce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dymnickę |
Nikt tam nie widział Jana Dymnickę. |
Narzędnik (z kim?) : Dymnicką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dymnicką. |
Miejscownik (o kim?) : Dymnicce |
Nie rozmawiamy o Janie Dymnicce. |
Wołacz (o!): Dymnicko |
Mój drogi Janie Dymnicko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DYMNICKA |
---|
Mianownik (kto?) : Dymnicka |
Autorką artykułu jest Ewa Dymnicka. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymnickiej |
Udałem się po poradę do Ewy Dymnickiej. |
Celownik (komu?) : Dymnickiej |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dymnickiej. |
Biernik (kogo?) : Dymnicką |
Wszyscy lubią Ewę Dymnicką. |
Narzędnik (z kim?) : Dymnicką |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dymnicką. |
Miejscownik (o kim?) : Dymnickiej |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dymnickiej. |
Wołacz (o!): Dymnicka |
Mylisz się Ewo Dymnicka! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DYMNICKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dymnickowie, depr. Dymnicki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dymnickowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymnicków |
Sprawa Ewy i Jana Dymnicków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dymnickom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dymnickom. |
Biernik (kogo?) : Dymnicków |
Ewę i Jana Dymnicków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dymnickami |
Z Ewą i Janem Dymnickami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dymnickach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dymnickach. |
Wołacz (o!): Dymnickowie, depr. Dymnicki |
Ewo i Janie Dymnickowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DYMNICKA |
---|
Mianownik (kto?) : Dymnickie |
To są siostry Ewa i Magda Dymnickie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dymnickich |
Przed domem Ewy i Magdy Dymnickich doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dymnickim |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dymnickim. |
Biernik (kogo?) : Dymnickie |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dymnickie. |
Narzędnik (z kim?) : Dymnickimi |
Wywiad z Ewą i Magdą Dymnickimi był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dymnickich |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dymnickich. |
Wołacz (o!): Dymnickie |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dymnickie! |
Zobacz podział na sylaby słowa DYMNICKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DYMNICKA
Zobacz synonimy słowa DYMNICKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DYMNICKA
Wybrane słowoknocićczasownik niedokonanyodmiany:
knociłem, knociłam, knociłeś, knociłaś, knocił, knociła, knociło, knociliśmy, knociłyśmy, knociliście, knociłyście, ,...
eOdmiany.pl ©2024