Nazwisko mężczyzny (pan) - DYNISIENKO |
---|
Mianownik (kto?) : Dynisienko |
To jest Jan Dynisienko. |
Dopełniacz (kogo?) : Dynisienki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dynisienki. |
Celownik (komu?) : Dynisience |
Janowi Dynisience dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dynisienkę |
Nikt tam nie widział Jana Dynisienkę. |
Narzędnik (z kim?) : Dynisienką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dynisienką. |
Miejscownik (o kim?) : Dynisience |
Nie rozmawiamy o Janie Dynisience. |
Wołacz (o!): Dynisienko |
Mój drogi Janie Dynisienko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DYNISIENKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dynisienko |
Autorką artykułu jest Ewa Dynisienko. |
Dopełniacz (kogo?) : Dynisienko |
Udałem się po poradę do Ewy Dynisienko. |
Celownik (komu?) : Dynisienko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dynisienko. |
Biernik (kogo?) : Dynisienko |
Wszyscy lubią Ewę Dynisienko. |
Narzędnik (z kim?) : Dynisienko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dynisienko. |
Miejscownik (o kim?) : Dynisienko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dynisienko. |
Wołacz (o!): Dynisienko |
Mylisz się Ewo Dynisienko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DYNISIENKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dynisienkowie, depr. Dynisienki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dynisienkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dynisienków |
Sprawa Ewy i Jana Dynisienków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dynisienkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dynisienkom. |
Biernik (kogo?) : Dynisienków |
Ewę i Jana Dynisienków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dynisienkami |
Z Ewą i Janem Dynisienkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dynisienkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dynisienkach. |
Wołacz (o!): Dynisienkowie, depr. Dynisienki |
Ewo i Janie Dynisienkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DYNISIENKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dynisienko |
To są siostry Ewa i Magda Dynisienko. |
Dopełniacz (kogo?) : Dynisienko |
Przed domem Ewy i Magdy Dynisienko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dynisienko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dynisienko. |
Biernik (kogo?) : Dynisienko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dynisienko. |
Narzędnik (z kim?) : Dynisienko |
Wywiad z Ewą i Magdą Dynisienko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dynisienko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dynisienko. |
Wołacz (o!): Dynisienko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dynisienko! |
Zobacz podział na sylaby słowa DYNISIENKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DYNISIENKO
Zobacz synonimy słowa DYNISIENKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DYNISIENKO
Wybrane słowochlupotrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
chlupocie, chlupotach, chlupotami, chlupotem, chlupotom, chlupotowi, chlupotów, chlupotu, chlupoty, ,...
eOdmiany.pl ©2024