Nazwisko mężczyzny (pan) - DYNISZUK |
---|
Mianownik (kto?) : Dyniszuk |
To jest Jan Dyniszuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dyniszuka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dyniszuka. |
Celownik (komu?) : Dyniszukowi |
Janowi Dyniszukowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dyniszuka |
Nikt tam nie widział Jana Dyniszuka. |
Narzędnik (z kim?) : Dyniszukiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dyniszukiem. |
Miejscownik (o kim?) : Dyniszuku |
Nie rozmawiamy o Janie Dyniszuku. |
Wołacz (o!): Dyniszuku |
Mój drogi Janie Dyniszuku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DYNISZUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dyniszuk |
Autorką artykułu jest Ewa Dyniszuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dyniszuk |
Udałem się po poradę do Ewy Dyniszuk. |
Celownik (komu?) : Dyniszuk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dyniszuk. |
Biernik (kogo?) : Dyniszuk |
Wszyscy lubią Ewę Dyniszuk. |
Narzędnik (z kim?) : Dyniszuk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dyniszuk. |
Miejscownik (o kim?) : Dyniszuk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dyniszuk. |
Wołacz (o!): Dyniszuk |
Mylisz się Ewo Dyniszuk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DYNISZUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dyniszukowie, Dyniszucy, depr. Dyniszuki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dyniszukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dyniszuków |
Sprawa Ewy i Jana Dyniszuków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dyniszukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dyniszukom. |
Biernik (kogo?) : Dyniszuków |
Ewę i Jana Dyniszuków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dyniszukami |
Z Ewą i Janem Dyniszukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dyniszukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dyniszukach. |
Wołacz (o!): Dyniszukowie, Dyniszucy, depr. Dyniszuki |
Ewo i Janie Dyniszukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DYNISZUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dyniszuk |
To są siostry Ewa i Magda Dyniszuk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dyniszuk |
Przed domem Ewy i Magdy Dyniszuk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dyniszuk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dyniszuk. |
Biernik (kogo?) : Dyniszuk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dyniszuk. |
Narzędnik (z kim?) : Dyniszuk |
Wywiad z Ewą i Magdą Dyniszuk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dyniszuk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dyniszuk. |
Wołacz (o!): Dyniszuk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dyniszuk! |
Zobacz podział na sylaby słowa DYNISZUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DYNISZUK
Zobacz synonimy słowa DYNISZUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DYNISZUK
eOdmiany.pl ©2024