Odmiana nazwiska - DYNUS
Odmiana przez przypadki nazwiska DYNUS:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DYNUS |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dynus |
| To jest Jan Dynus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dynusa |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dynusa. |
| Celownik (komu?) : Dynusowi |
| Janowi Dynusowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dynusa |
| Nikt tam nie widział Jana Dynusa. |
| Narzędnik (z kim?) : Dynusem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dynusem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dynusie |
| Nie rozmawiamy o Janie Dynusie. |
| Wołacz (o!): Dynusie |
| Mój drogi Janie Dynusie. |
Nazwisko kobiety (pani) - DYNUSNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dynus |
| Autorką artykułu jest Ewa Dynus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dynus |
| Udałem się po poradę do Ewy Dynus. |
| Celownik (komu?) : Dynus |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dynus. |
| Biernik (kogo?) : Dynus |
| Wszyscy lubią Ewę Dynus. |
| Narzędnik (z kim?) : Dynus |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dynus. |
| Miejscownik (o kim?) : Dynus |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dynus. |
| Wołacz (o!): Dynus |
| Mylisz się Ewo Dynus! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DYNUSRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dynusowie, depr. Dynusy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dynusowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dynusów |
| Sprawa Ewy i Jana Dynusów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dynusom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dynusom. |
| Biernik (kogo?) : Dynusów |
| Ewę i Jana Dynusów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dynusami |
| Z Ewą i Janem Dynusami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dynusach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dynusach. |
| Wołacz (o!): Dynusowie, depr. Dynusy |
| Ewo i Janie Dynusowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DYNUSNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dynus |
| To są siostry Ewa i Magda Dynus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dynus |
| Przed domem Ewy i Magdy Dynus doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dynus |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dynus. |
| Biernik (kogo?) : Dynus |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dynus. |
| Narzędnik (z kim?) : Dynus |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dynus był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dynus |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dynus. |
| Wołacz (o!): Dynus |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dynus! |
Wszystkie odmiany nazwiska DYNUS:
Dynus, Dynusa, Dynusowi, Dynusem, Dynusie, Dynusowie, Dynusy, Dynusów, Dynusom, Dynusami, Dynusach,Zobacz nazwiska podobne do DYNUS:
DYNOWSKA, DYNAK, DYNIA, FERDYNUS, DYNEK, DYNDA, DYNARSKA, DYNA, DYNDAŁ, DYNYSIUK, DYNKOWSKA, DYNAREK, DYNER, DYNEROWICZ, DYNGOSZ,
Zobacz podział na sylaby słowa DYNUS
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DYNUS
Zobacz anagramy i słowa z liter - DYNUS