Odmiana nazwiska - DYŃKO
Zobacz też odmianę slowa DYŃKO
Odmiana przez przypadki nazwiska DYŃKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DYŃKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dyńko |
| To jest Jan Dyńko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dyńki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dyńki. |
| Celownik (komu?) : Dyńce |
| Janowi Dyńce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dyńkę |
| Nikt tam nie widział Jana Dyńkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dyńką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dyńką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dyńce |
| Nie rozmawiamy o Janie Dyńce. |
| Wołacz (o!): Dyńko |
| Mój drogi Janie Dyńko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DYŃKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dyńko |
| Autorką artykułu jest Ewa Dyńko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dyńko |
| Udałem się po poradę do Ewy Dyńko. |
| Celownik (komu?) : Dyńko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dyńko. |
| Biernik (kogo?) : Dyńko |
| Wszyscy lubią Ewę Dyńko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dyńko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dyńko. |
| Miejscownik (o kim?) : Dyńko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dyńko. |
| Wołacz (o!): Dyńko |
| Mylisz się Ewo Dyńko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DYŃKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dyńkowie, depr. Dyńki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dyńkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dyńków |
| Sprawa Ewy i Jana Dyńków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dyńkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dyńkom. |
| Biernik (kogo?) : Dyńków |
| Ewę i Jana Dyńków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dyńkami |
| Z Ewą i Janem Dyńkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dyńkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dyńkach. |
| Wołacz (o!): Dyńkowie, depr. Dyńki |
| Ewo i Janie Dyńkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DYŃKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dyńko |
| To są siostry Ewa i Magda Dyńko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dyńko |
| Przed domem Ewy i Magdy Dyńko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dyńko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dyńko. |
| Biernik (kogo?) : Dyńko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dyńko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dyńko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dyńko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dyńko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dyńko. |
| Wołacz (o!): Dyńko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dyńko! |
Wszystkie odmiany nazwiska DYŃKO:
Dyńko, Dyńki, Dyńce, Dyńkę, Dyńką, Dyńkowie, Dyńków, Dyńkom, Dyńkami, Dyńkach,Zobacz nazwiska podobne do DYŃKO:
DYŃSKA, DYŃKA, DYŃDO, DYŃDA, DYŃKOWSKA, BORODYŃKO, DYŃCA, DYŃCZAK, BUDYŃKO, DYŃSKI, DYŃKOWSKI, DYŃ, DYŃCZAK-KIRYŁO,
Zobacz podział na sylaby słowa DYŃKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DYŃKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DYŃKO